Dries van Agt: ‘Israël vergrijpt zich aan het internationale recht’
Zijn boek Een schreeuw om recht is de jongste proeve van de hartstochtelijke strijd van Dries van Agt (78) vóór de rechten van de Palestijnen en tegen het optreden van Israël. Een gesprek met de oud-premier, over onder meer de Holocaust, Hamas, en het zwijgen van het CDA.
Wat is volgens u de kern van het conflict tussen Israël en de Palestijnen?
“De kern is het motto, reeds ontstaan in het vroegst van de zionistische beweging: een land zonder volk, voor een volk zonder land.”
En het was geen land zonder volk.
“De alfa en omega van de ellende. In 1947 hebben Joodse milities de helft van de Palestijnse bevolking van huis en haard verdreven. Het was de aanzet tot het ellendige conflict.”
De slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog zijn daders geworden?
“Ik zal zoiets nooit zeggen. Maar een aantal van mijn Joodse vrienden zegt dat wél. De self hating Jews worden ze genoemd. En zij zijn niet de enigen. Aartsbisschop Tutu van Zuid-Afrika had het in een redevoering over Arabs paying the price of the Holocaust. Het is een essentieel onderdeel van het antwoord op de vraag waarom ik dit doe, naar het waarom van mijn betrokkenheid. Wij Europeanen hebben de Holocaust over het Joodse volk afgeroepen, het is hier, op ons continent gebeurd. Mijn woede betreft het onrecht dat de gevolgen worden afgewend op een volk dat aan de Holocaust part noch deel heeft gehad. Tegen dat onrecht zal ik tot mijn laatste snik blijven vechten.”
Met uitspraken over Joden en de Holocaust is het uitkijken.
“Dat is zeker zo. Maar ik wil me ook niet de mond laten snoeren. Toen ik weer eens van antisemitisme werd beticht, belde mijn Joodse vriend Hajo Meyer me op, een overlevende van Auschwitz. Dries, het is weer zover, zei hij, het staat er weer. Trek het je niet aan: jij en ik zijn bijgebracht dat een antisemiet iemand is die Joden haat, maar vandaag wordt er iemand mee aangeduid aan wie sómmige Joden een hekel hebben.”
Het gehele artikel staat in de HP/De Tijd van deze week.
