Tara Singh Varma: ‘Ik was gewoon gestoord’
Tara Singh Varma werd in de zomer van 2001 ontmaskerd als bedriegster en gebrandmerkt als Nationale Gek. Sindsdien was het stil rond de oud-GroenLinks-politica. Tot dit spraakmakende interview uit 2005. ‘Mijn beste vriendinnen stalen mijn hele huis leeg.’
De opmerking dat ze er goed uitzag, was de sleutel. Tara Singh Varma glimlachte breed. Ja hoor, ze wilde best wat vragen beantwoorden. Ze deed haar schort af en kwam achter de counter van Toko Surima vandaan.
Een man met gitzwart haar snelde met gefronste wenkbrauwen naderbij, maar Singh Varma stelde hem gerust: de bezoeker wilde alleen maar even praten. De man, ergens in de vijftig, stelde zich voor als Harold Ghazi, eigenaar van het restaurant in de Amsterdamse Vespuccistraat. “Hij is mijn steun en toeverlaat,” legde het ex-Tweede-Kamerlid voor GroenLinks uit. Haar beschermer volgde haar naar het belendende vertrek, waar diverse eettafels stonden opgesteld. Het duo nam plaats aan de eerste tafel aan de linkerkant. “Mijn vaste stek,” verduidelijkte Singh Varma. “En, wat wilde u allemaal weten?”
Nou, hoe het haar sinds die krankzinnige zomer van 2001 is vergaan. Ze begon te vertellen. Alsof er een ventiel was losgeschoten, gulpte de informatie naar buiten. Ghazi keek bezorgd toe en maakte bezwerende gebaren als Singh Varma naar zijn zin iets té openhartig was. Maar na een halfuurtje legde hij zijn hand op de hare en zei: “Ik vind het heel goed van je dat je je verhaal zo kalm en duidelijk vertelt.” Inderdaad, de verslaggever moest snel maar eens terugkomen om alles rustig met Singh Varma op een rijtje te zetten. “Mits u duidelijk in uw artikel zet dat het bij dit ene interview zal blijven.”
Het vervolggesprek zou drie weken op zich laten wachten. Dan weer was haar ‘coach’ Ghazi verhinderd, een andere keer vertelde Singh Varma schreiend dat plotseling een goede vriend was overleden. Tot overmaat van ramp moest ze ook nog met ademhalingsmoeilijkheden naar het ziekenhuis. “Alsof je een hartaanval krijgt. Verschrikkelijk!”
Het gehele artikel staat in de HP/De Tijd van deze week.
