Spring naar de content

Vogeltjes boven de snelweg

Voor wie hem nog niet kent: Sufjan Stevens is die klassiekerige neo-folkie die bekend werd door zijn Fifty States Project, het plan om aan alle vijftig staten van Amerika een album te wijden. Verder dan Michigan en Illinois is hij tot dusver niet gekomen, en de laatste tijd doet hij zijn project af als een vermakelijke grap. Toch heeft dat plan wel prachtige muziek opgeleverd: zijn wervelende, rijk georkestreerde klankfantasieën in afwijkende maatsoorten en instrumentaties behoren zeker tot de meest eigenzinnige composities die de popmuziek het afgelopen decennium heeft opgeleverd. Zijn meest recente hommage is niet aan een Amerikaanse staat, maar aan de Brooklyn-Queens Expressway, de controversiële snelweg die beide New Yorkse wijken zo’n dertig kilometer lang rücksichtslos in tweeën snijdt. Stevens werd altijd al beïnvloed door minimal-componisten als Philip Glass en Steve Reich, maar in The BQE gaat hij met die invloeden nét een tandje te ver. De rondfladderende vluchten van kwetterende fluiten verklanken de hectiek van de snelweg op rake wijze, maar doet te veel denken aan het oeuvre van met name Philip Glass. Daarnaast fungeert de muziek ook nog eens als soundtrack bij de film The BQE die Stevens zelf maakte, en met die beelden van voortrazend verkeer zijn we helemaal beland bij een Glass-succes als Koyaanisqatsi. En dat maakt The BQE tot een fascinerende, doch enigszins voorspelbare luister- en kijkervaring.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Onderwerpen