De Nederlandse Oprah

Dijkgraaf: Natuurlijk niet, je hebt deze week geen tekst geleverd!

Blijboom: O ja, dat zal het zijn.

Dijkgraaf: En het is ook wel goed zo, hoor. Je weet: eind van het jaar, dan vraagt zo’n redactie zich toch af wat er volgend jaar anders moet. Houden of wegdoen? Als je dan zo’n gast die wekelijks vier pagina’s vult met verslagen van bezoekjes aan, pak ‘m beet, Arie Ribbens, een varkensfokkerij ergens buiten Amsterdam en een vreetfestijn met Herman den Blijker ‘s een week niet in je blad hebt en het gaat níet echt ten koste van de losse verkoop, tja… Dan ga je toch nadenken. Op die plek kan ook wekelijks een verslag van een opera in het Muziektheater komen. Of een recensie van vier pagina’s van de nieuwste roman van Max Pam, door Max Pam. Of een platbodemdiep interview met Bastiaan van Schaik, die dikke nicht met dat eeuwige T-shirt en sjaaltje uit de jury van Benelux’ Next Top Model. Ik bedoel: een weekje geen ‘Blijboom op Pad’ in HP/De Tijd en de weg naar de hogere cultuur ligt helemaal open. Tenzij de lezers jouw afwezigheid in de losse verkoop genadeloos afstraffen natuurlijk. Dan sta je er volgende week gewoon weer in. Maar ter zake. Nog wat leuks gezien op tv?

Blijboom: Je vergeet mijn stukkies over de dierenambulance van Heemskerk, een hardrockfestival in Bergum, ijseenden spotten op de Waddenzee en een vendelzwaaiconcours in Kerkrade, om maar wat te noemen. Om duizelig van te worden. Maar dat was niet de reden dat ik liep te tollen en uiteindelijk m’n bed niet meer uit kwam. Ik was gewoon ziek. En dus heb ik geen tv gekeken. Je wilt tenslotte wel weer gauw opknappen.

Dijkgraaf: Je had toch, door omstandigheden, kunnen kiezen voor de zogenaamde feelgood television? Eens een weekje níet het quintet NOVA, Pauw & Witteman, Beagle, in het kielzog van Darwin, De Oorlog en Buitenhof, maar gewoon het lichtere werk?

Blijboom: So You Think I Can Zap?

Dijkgraaf: Ik zeg niet meteen dat het net zo goed werkt als een kuurtje Tamiflu, maar ik heb me in het lichtere genre weer kostelijk vermaakt. Zo zapte ik langs Carlo Boszhard en Irene Moors en hun niemendalletje Live 4 You, en daarin was ik dus getuige van de geboorte van, ik citeer, ‘de Nederlandse Oprah Winfrey’. Nou jij weer!

Blijboom: De, eh, Nederlandse Oprah Winfrey… Gerda Havertong?

Dijkgraaf: Nee, joh, die is zwart! Denk nou eens out of the box, zoals moderne mensen dat noemen!

Blijboom: De Nederlandse Oprah Winfrey was altijd Viola Holt. Althans, volgens Viola Holt zelf. En tot om en nabij 1993, geloof ik. Dus ik heb werkelijk geen idee over wie je het nu hebt. Maar dat kan natuurlijk aan de medicijnen liggen.

Dijkgraaf: De enige die het kan, of laat ik zeggen: kon, is natuurlijk Catherine Keyl. Maar die was het dus niet. Nee, het was dat zangeresje. Van het liedje Verliefd. Dat zingt ze samen met Piet Diego. Hoewel zingen niet het juiste woord is. Bij Carlo en Irene deed ze een volledig mislukte póging tot playbacken. Weet je het dan?

Blijboom: Zangeresje? Piet Diego? Verliefd? Zeg, hoe lang ben ik eigenlijk afwezig geweest? Of speelt dit zich allemaal af in een parallel universum waar ik geen weet van heb? Zeg nu gewoon over wie je het hebt. Dan pak ik ondertussen de thermometer erbij, want dat gaat natuurlijk gewoon door.

Dijkgraaf: Niet denken dat je in een koortsstuip schiet als het tot je doordringt. Maar het is dus: Patricia Paay! Dat ordinaire viswijf dat nog altijd denkt dat ‘geboorteplaats: Rotterdam’ in je paspoort betekent dat je tijdens je hele opvoeding niet hoeft op te letten. Die, nadat ze om volkomen begrijpelijke redenen aan de kant werd geschoven door haar 48 jaar jongere echtgenoot Adam Curry, opeens ging roepen dat haar man mannelijke prostitués inhuurde. Die zich, een teken dat het wel héél slecht moet gaan in de wereld van de vrachtwagenchauffeurslectuur, op haar 83ste naakt liet fotograferen voor de Playboy. Die dus. Die zegt in Live 4 You gewoon dat ze graag babbelt en dus wel even de Nederlandse Oprah gaat worden. Dan verwar je de gave van het kakelen toch echt met het op Champions League-niveau programma’s maken en daar vervolgens schathemelrijk mee worden. En nu hoop ik maar dat jij geen fan van die Paay bent…

Blijboom: En ‘pang’, daar ging m’n thermometer!