Spring naar de content

Liefde door dik en dun

Trompet en akoestische gitaar: het is een gemengd huwelijk dat maar zelden voorkomt. Toen de gitaar van Ralph Towner voor het eerst de klanken van de trompet van Paolo Fresu hoorde, was het liefde op het eerste gezicht, maar toch zou het nog vijftien jaar duren voordat hun amoureuze gevoelens in de studio werden geconsummeerd.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Hun liefdesbaby heet Chiaroscuro, en hoewel alle ouders hun kindje het mooiste ter wereld vinden, moet worden toegegeven dat de sa-mensmelting van Towner en Fresu van een uitzonderlijke schoonheid is.

Begin jaren negen schreef Towner een stuk voor een Italiaans ensemble waarin Fresu trompet en flugelhorn speelde. Die compositie, Punta Giara, is een van de vele juweeltjes die dit album sieren, en Towners eerste indruk van Fresu destijds – “Deze gast snapt hélemaal wat melodieën zijn” – is de rode draad die de tien tracks op dit album losjes met elkaar verbindt.

De trompettist is een fanta- sierijk improvisator die, net als grootheden als Miles Davis en Chet Baker, klank en melodie hoog in zijn vaandel schrijft. Ralph Towner mag dan een atypische jazz- gitarist zijn, toch halen zijn spel en composities het beste in Fresu naar boven. Zoemende snaren van een baritongitaar die worden doorkliefd door ijle kreten van een trompet: dít is muziek die klinkt als liefde die door dik en dun gaat. En zo hoort het ook in een goed huwelijk.

Onderwerpen