Wilders-wijn

In HP/De Tijd van vorige week deed collega Karen Geurtsen verslag van haar undercover-belevenissen bij de PVV. Afgezien van het feit dat zij Geert Wilders wel ‘tien keer had kunnen doden’ viel mij vooral de menukeuze op tijdens het personeelsuitje. Na een zeiltochtje op ons eigen IJsselmeer werd er getafeld in De Roef, een oer-Nederlands restaurant in Monnickendam. De tournedos – als PVV’er had ik overigens geëist dat dit als Hollandse biefstuk op de kaart zou hebben gestaan – werd voorafgegaan door een flensje met roerbakgroenten. Beroepsgedeformeerd als ik ben, zag ik daar meteen ook de bijpassende wijnen bij. Vanzelfsprekend wilde ik bij de biefstuk de Le Cruse 2006 van elders in dit Eetteam geschonken zien. En bij het knapperig-groene van de groentepannekoekjes een dito sancerre. Weliswaar is deze witte van wereldreiziger sauvignon blanc gemaakt, maar deze druif geldt in de Loire al eeuwenlang als autochtoon. Bovendien is sauvignon een verbastering van ‘sauvage’, ‘wild’ in het Frans. En dan is de stap richting de PVV-lijsttrekker nog maar een kleintje. Ook al omdat zijn haren ‘blanc’ zijn. En met een producent die ook nog eens Blondeau heet, is er natuurlijk helemaal geen ontkomen meer aan. Op de wijnkaart ermee. HH