Peppi & Peppi

Dijkgraaf: Nee, hè… Is er weer iemand in de spreekwoordelijke grachtengordel die ons voor Peppi & Kokki heeft uitgemaakt? En dan moet ik natuurlijk zeggen dat dat niet kan omdat geen van ons tweeën de fysiek van Herman Kortekaas heeft? En dat we dus eigenlijk Peppi & Peppi zijn, omdat wij allebei qua buik énige gelijkenis vertonen met Gerard van Essen? En dat zo’n grachtengordeldier dat niet doorheeft omdat-ie altijd in café De Pels jenever zit te tanken? Vermoeiend, hoor, Blijboom.

Blijboom: Ze hadden ons ook de Wama’s kunnen noemen. Maar ja, jij drinkt nauwelijks.

Dijkgraaf: Dat terzijde. Wie heeft je nu weer een mes in je rug geduwd? En hoe oud was de betreffende Amsterdammer?

Blijboom: Het was zo’n mislukte cabaretier. Ik geloof dat jij hem weleens ontslagen hebt.

Dijkgraaf: Aha, Marcel Verreck. Die heb ik niet ontslagen, die trok uitsluitend lege zalen. En dan word je op een gegeven moment niet meer geboekt. Een lot dat Wipke de Vegt, de bondscoach van de Koninklijke Nederlandse Schaatsenrijders Bond, ook wacht. Mag ik aannemen. Of zie jij nog toekomst voor Wipke?

Blijboom: Wipke? Wopke bedoel je zeker. Wopke de Vegt, de Rod Stewart van de ijshallen. Of is dit soms een woordgrap? Zeg Dijkgraaf, pas je wel opdat je niet lolliger wordt dan Marcel Verreck?

Dijkgraaf: Op een lachzak gaan zitten en die ‘wedstrijd’ is gewonnen. Nee, het is echt Wipke. Heb ik uit zéér betrouwbare bron. Maar goed, die gast is dus al vier jaar bondscoach van de schaatsers en hij hoefde in Vancouver maar twee dingen te doen: een gouden medaille met de heren en een bronzen medaille met de vrouwen ophalen in de team pursuit. Minder dan dat was een afgang. Het werd slechts brons voor de mannen. Dan zeg ik: wegwezen, Wipke, je hebt het totaal verziekt!

Blijboom: Ik weet zeker dat je me zit te dollen. Wie noemt zijn kind nou Wipke? Nee vriend, jij insinueert natuurlijk weer wat. Maar om op je vraag terug te komen: van mij hoeft hij niet weg hoor. En dat zal de KNSB met me eens zijn. Nee, ik vond eerder dat Gerard Kemkers een andere baan moest zoeken. En dat was Sven Kramer met me eens.

Dijkgraaf: Schandalig! Kemkers was, met twee gouden plakken, de meest succesvolle Nederlandse coach op de Olympische Spelen. Die wisselfout was een marketingideetje van Ron Mulder, de zaakwaarnemer van Sven Kramer. Mulder wil Sven K.-zonnebrillen, Sven K.-fietsen, Sven K.-schaatsen en ongetwijfeld ook Sven K.-mokken op de markt brengen en dat soort handel verkoopt nu eenmaal beter als er ook een emotioneel verhaal over de naamgever valt te vertellen.

Björn Borg-onderbroeken gingen ook pas lopen nadat die gast drie keer failliet was gegaan. Bovendien: Kemkers stelde zich na die blunder gróóts op. Waar Wipke tijdens die hele Olympische Spelen maar één keer iets liet zien: die avond dat de Zamboni’s niet werkten. Terwijl die twee teams van Wipke, welbeschouwd, op de momenten dat het er écht om ging nog slechter presteer- den dan die ijsmachines. Enig zelfverwijt heb ik bij Wipke niet geconstateerd. Wie stelde Renate Groenewold op? Wie besloot Erben Wennemars thuis te laten? Balkenende is voor minder afgetreden!

Blijboom: Als je ‘Wipke de Vegt’ googelt, krijg je twee hits – en die zijn allebei van jou afkomstig! Ik geloof je dus eenvoudigweg niet. En nee, natúúrlijk had Kemkers niet weg gemoeten! Al was het maar omdat hij die bewuste avond al genoeg is gestraft. Die had niet één, maar wel twéé zwabbervoeten. Man, hij zou maar wat graag ook létterlijk door het ijs zijn gezakt! Sorry, dat waren opnieuw eenpaar goedkope pogingen tot grap. Het lukt me deze week inderdaad niet om boven Peppi & Kokki-niveau te presteren. Ik lijk wel een schaatsenrijdster uit de ploeg van…

Dijkgraaf: Jajajaja! Volgens mij ben jij dolblij dat die Olympische Winterspelen er op zitten. Sterker: ze hadden wat jou betreft niet eens hoeven te beginnen. Terwijl het toch echt de meest opmerkelijke Winterspelen ooit voor Nederland waren. Spelen waarbij definitief is afgerekend met die kreet van baron Pierre de Coubertin.

Blijboom: Deelnemen is belangrijker dan winnen.

Dijkgraaf: Precies. Daar heeft onze bobsleevriend Edwin van Calker een variant op bedacht die zelfs jij kunt raden.

Blijboom: Toet! Toet! Boing! Boing!