Spring naar de content

Doek

Waarin kunstminnend Bekend Nederland zijn goede smaak etaleert.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Eerder deze week was in Christie’s in Amsterdam de veiling Negentien tot Nu. Op het moment dat wij dit schrijven, is de veiling nog in de toekomst; als u deze regels leest, hebben de doeken een nieuwe eigenaar. Leuk om te weten is wie de inbrengers waren. De collectie van Roel Frankot (1911-1984) is van erfgenaam en stiefdochter Mickey Hoogendijk, de nieuwe verloofde van Adam Curry.

De catalogus vertelt het allemaal: Mickeys moeder Gine, die hertrouwde met kunstschilder Roel, overleed in augustus vorig jaar. En omdat Mickey inmiddels in de Verenigde Staten woont, besloot ze ‘om slechts een deel mee te nemen dat haar dicht aan het hart lag, en afscheid te nemen van een ander deel van de schilderijen en tekeningen die andere verzamelaars zullen doen verrukken’.

Copywriten voor een kunstcata-logus is een kunst op zich.

Op pagina zes van dezelfde catalogus treft de lezer Harm Edens met het label First Time Buyer.

De nieuwbakken kunstverzamelaar deed vanuit Zuid-Frankrijk per mobiel een bod op een doekje van Harm Kamerlingh Onnes, en gelukkig was de verbinding glashelder, want voor je het weet hoort de andere kant het verkeerd, en staat er een extra aantal nullen achter je finale bod.

De kijkdag zelf heeft zijn eigen charme en dynamiek. Neem bijvoorbeeld de schatrijke Juliette Vossen, beroeps-socialite in Burberry. Deed op een besloten miljoparty ooit twee diamanten ringen af op de dames-wc, om haar zijden kousen niet open te halen. Liet de ringen in eerste instantie een paar minuten liggen, maar bedacht zich later. Gelukkig is er dan altijd iemand die zich er meteen over ontfermd heeft. Altijd fijn als je goede smaak wordt bevestigd. Zo staat op foto vier het echtpaar Van Heijningen voor een schilderij van Jan Voerman Senior (1857-1941) uit de collectie van wijlen Henk van Ulsen. Links Guurtje, rechts filmproducent Matthijs.


Als u dit leest, hangt het doek alweer aan een vers haakje, misschien wel bij de Van Heijninkjes.

Vermeldenswaardig is dat Story-verslaggever Guido den Aantrekker echtgenoot is van het zusje van Adam.

Guido neemt de uitdrukking ‘getrouwd met je werk’ duidelijk heel serieus. We zijn het er meteen over eens dat Adam beter past bij Mickey dan bij La Paay – even vaklui onder elkaar. Curry is enorm lang, maar de soapyverloofde ook. Zelf zijn we beslist niet een van de allerkleinsten, maar foto één hebben we uit de losse hand moeten nemen. Via de zoeker reikten we tot de collectieve artistieke kinnebak. La Paay, die we bij de Playboy-presentatie zagen, reikte daarentegen tot onze schouder. In zo’n geval zou je op zoek moeten naar een matchend artistiek onderdeurtje. Zeg maar van het type Jan des Bouvrie, hier op de kijkdag in het wild. Maar dan natuurlijk iets soort- gelijks, want het vintage exemplaar is bezet door Monique des Bouvrie. En dat blijft natuurlijk zo. Scheiden is zinkend cultuurgoed. Iets voor arbeiders.

Onderwerpen