Nutteloze energie
Een 1 aprilgrap laat soms een bittere nasmaak na. Vooral als de desbetreffende schelmenstreek niet eens zo grappig is.
Vrijdag 2 april publiceerde Het Parool een artikel in de economiesectie dat melding maakte van een berispte advocaat. De pleitbezorger heette Reinoud Imhof en zou door ‘de Raad voor de Advocatuur’ op de vingers zijn getikt voor een onkies optreden in de affaire rond World Online en Nina Brink.
Imhof zou in die zaak uit 2001 zijn opgetreden namens de gedupeerde aandeelhouders, maar eigenlijk in dienst geweest zijn van mevrouw Brink.
Je reinste larie, maar dan wel van het soort dat Het Parool en later de Volkskrant zonder enig onderzoek in hun blad kwakten. Zaterdag 10 april volgde er een Ombudsman-apologie. Die hele Raad voor de Advocatuur bestaat niet. De farce is verzonnen door de voor media onbereikbare ex-VEB-voorman Peter Paul de Vries.
Blijkbaar koestert hij nog altijd een wrok tegen Imhof.
Imhof: “Ik ken Peter Paul de Vries niet eens. De enige keer dat ik hem ooit de hand schudde, was tien jaar geleden tijdens die World Online-zaak. Waarom hij zo’n onzinverhaal verspreidt, weet ik niet.”
Onderneemt hij geen juridische stappen?
“Nee, dat gezwam heeft al genoeg aandacht gekregen. Nutteloze energie.”
