Spring naar de content

Feit of fictie: het Christina-feuilleton (3)

Mensen, we laten de tik- en taalfouten expres staan. Misschien dat de AIVD dan kan achterhalen wie schuilgaat achter het pseudoniem ‘Harry Dexter’. U weet wel, de man die een feuilleton over prinses Christina op onze deurmat marmeren vloer deponeerde. Feiten? Fictie? Een mengvorm? Dat oordeel is aan u!

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

“De jongste zuster van Beatrix gelooft dat ieder mens een of meerdere geleidegeesten heeft die subtiel dingen aan je duidelijk maken. Een boek dat uit de kast valt op een bepaalde bladzijde. Een oude bekende die je weer tegenkomt. Een liedje op de radio met een bepaalde tekst. Sommige mensen, zoals de prinses, ontwikkelen de gave rechtstreeks met je geleidegeest of engelbewaarder te communiceren. Dat begint met alert zijn op een subtiele trilling die je voelt in je buik als je een bepaalde beslissing moet nemen. Als je jezelf daar verder op traint, kunnen paragnosten rechtstreeks telepathisch communiceren.

Volgens de prinses kun je je engelbewaarder ook specifiek om hulp vragen ergens over. En je krijgt dan hulp door ‘toevalligheden’. Volgens de kosmische wet kan de engel ook alleen pas echt in actie komen als je om hulp vraagt. Een new age variant op bidden. Alleen in conflictsituaties met andere personen trekt de engelbewaarder zich terug tot het conflict is opgelost, ‘want engelen kunnen nooit met elkaar in conflict’.

De prinses is er (met enkele duizenden Nederlanders) van overtuigd dat deze engelen ooit op aarde zijn geweest en in het hiernamaals gekozen hebben om iemand op aarde te begeleiden.

Behalve aan helend zingen doet ze ook aan handoplegging, ‘helende visualisatie en meditatie’, Meditatie betekent in dit geval je concentreren op de persoon en daar positieve energie naar toesturen. Bij helende visualisatie wordt er vanuit gegaan dat als je je een tijdlang in de gedachten voorstelt dat de patiënt weer beter wordt, dit ook gebeurt, omdat de kosmos dat als een bestelling ziet die vervolgens bij succes ook aflevert.

In dit laatste verband is een onderzoek van Masaru Emoto van belang. De conclusie van dit onderzoek was dat moleculen door liefde zijn te beïnvloeden. Christina is een fervente aanhangster van deze pseudo-wetenschapper. Hij beweert met microscopische fotografie aan te tonen dat watermoleculen er uit gaan zien als prachtige kristallen als er liefde op gericht wordt, mooie muziek van bijvoorbeeld Beethoven of Bach bij wordt gedraaid, bij gebeden of gemediteerd wordt of een foto van Moeder Theresa bij wordt gehouden. Omgekeerd worden de moleculen een lelijke chaos als er heavy metal muziek bij wordt gedraaid, haatvolle woorden gesproken worden of er een foto van Adolf Hitler bij wordt gelegd.

De prinses gelooft dat op deze manier genezing ook te bespoedigen is. Door het sturen van kracht en liefde. Het menselijk lichaam bestaat immers voor ruim zestig procent uit water, de stof die volgens Emoto zo makkelijk te beïnvloeden is. Als iemand ziek is, denkt Christina aan die persoon en focust ze niet op de ziekte, maar visualiseert ze de patiënt juist weer als gezond, fit en gelukkig. Ook al ligt de patiënt bijvoorbeeld in coma; de prinses haalt beelden in haar hoofd dat de zieke blij en gelukkig op de kermis in de achtbaan plezier heeft of lekker aan het paardrijden is. Essentieel is dan ook het vaste vertrouwen dat het weer goed komt.

Zo kwam er een Amerikaanse dame van middelbare leeftijd bij de prinses, die Anne heet. Ze had een stofwisselingsziekte waarmee de artsen geen raad wisten. Christina ging een half uur lang in diepe meditatie zonder iets te zeggen. Anne zat er bij en keek ernaar. De prinses visualiseerde beelden dat de dame gezond, gelukkig was en in de zee zwom, iets wat ze graag deed, maar niet meer kon. Na het halve uur voelde Anne een gevoel van opluchting en haar conditie werd langzaam beter. Een maand later zwom ze in de zee bij Florida.”

Eergisteren deel 1: Máxima-test.

Gisteren deel 2: Poltergeist-verschijnselen.

Onderwerpen