Bladendokter in ruste

Goede vraag.

“Er groeit wel weer iemand naartoe en dan noemen ze die creatief directeur.”

Wie neemt het stokje over?

“Voorlopig niemand. Ik zie ook niemand die zo breed is. Ik heb vrouwenbladen en mannenbladen gedaan. Maar dat hoeft niet erg te zijn.”

U stopt niet met werken. Werd u te duur voor Sanoma?

“Op den duur wel, ja. Iedereen kijkt naar de centen. Straks geeft iemand anders adviezen voor de helft. Je kunt ze beter voor zijn. Ik heb nog wel een mooie overeenkomst met Sanoma.”

Adviseren is onbevredigend, zei u eens.

“Kijk, alle bladen zijn voor tachtig procent hetzelfde. Die andere twintig procent is uitvoering. Een idee kan bijvoorbeeld alleen leuk zijn op zes pagina’s, als tekening of in een column. Als adviseur ben je niet betrokken bij de uitvoering. Dat kan weleens frustrerend zijn. Ik wil het liever zelf doen.”

Waar?

“Ik ga door met mijn column in de Volkskrant. Daarnaast krijg ik een column in Margriet, over mijn zoontje. En links en rechts ben ik nog bezig met wat columns in andere bladen.”

Wat gaat u het meest missen?

“In ieder geval niet de files… Nee, cliché maar waar: het contact met de mensen.”

Wie van de nieuwe generatie is er nu echt goed?

“Vivianne Bendermacher, nog geen dertig en al lang de hoofdredactrice van Kijk. Knap.”

En welke bladen?

“Happinez doet het nog steeds heel goed. Ga er maar aan staan. Binnen Sanoma ben ik enthousiast over Esta. Dat blad verdient meer lezers.”

U leidde vijftien tijdschriften, maar één genre ontbreekt op uw cv: opiniebladen.

“Die zaten niet bij Sanoma. Maar dat ik wel gewild, ja.”

Nu heeft u uw handen vrij.

“Er gebeuren op dit moment goede dingen bij HP/De Tijd en Vrij Nederland. Voorlopig niet dus.”

En als Jan Dijkgraaf er de brui aan geeft?

“Ik vind HP heel leuk, maar dat is toch niet te doen in twee dagen per week?”