Spring naar de content

Modepop versus bouwvakker

Nobby Stiles was geen door fashionista’s aanbeden stijlicoon met parelwit gebit

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Dat David Beckham er straks vanwege een blessure niet bij is op het WK, zal me eerlijk gezegd worst wezen. Boerenmetworst, om maar even een krampachtige kwinkslag richting Zuid-Afrikaanse bevolking te maken. Beckham is natuurlijk een leuk voetballertje, maar het aureool van patserigheid dat om hem heen hangt, ontneemt me bij voorbaat alle lust om van zijn fluwelen passes te genieten. Als purist pur sang kan ik me maar niet identificeren met de huidige, gelikte entertainmentindustrie waarvan een voetballende paspop als David Beckham de grootste exponent is. Goed, mijn grote held George Best – afgelopen zaterdag zou hij 64 zijn geworden – had ook showbizztrekjes, maar bij hem was het allemaal naturel, terwijl Beckhams image van A tot Z uit de koker komt van een aantal gewiekste marketingjongens. Bovendien had Best, als zoon van een onverbeterlijke alcoholiste, een aangeboren aanleg tot zelfdestructie, en ook dat maakte hem op voorhand interessanter dan Beckham. En Best hield van échte vrouwen, niet te vergeten.

Een van de verre voorgangers van David Beckham in het Engelse nationale elftal was Nobby Stiles, vermoedelijk de meest glamourloze voetballer die het land ooit heeft voortgebracht. Stiles, vorige week dinsdag 68 geworden, was tot in detail het diapositief van Beckham. Voor Nobby geen speciaal ingevlogen haarkunstenaar die na elke kopbal met een nieuwe, peperdure coiffure komt aanzetten.

Welnee, Nobby bezocht zo te zien de stationskapper – en dan ook nog eens tegen sluitingstijd, zodat ze het bij hem wel móesten afraffelen. Nobby was niet, zoals David, een door fashionista’s aanbeden stijlicoon dat zich met half ontblote torso, het duurst denkbare Armani-pak en een parelwit gebit exhibitioneert op de glanzende pagina’s van protserige societymagazines. Integendeel: in zijn vrije tijd droeg Nobby een bril met een montuur van spoorbielzen en truien die door de redactie van elk zichzelf respecterend breiboek zouden worden geweigerd. Hij had bovendien een gat in z’n bovengebit dat zó groot was dat een doelman erin naar de kruising had kunnen zweven.


Ook binnen de lijnen was Nobby Stiles niet het prototype van De Mooie Jongen. Waar David Beckham de bal telkens met een tedere zoen van zijn zorgvuldig gepoetste, astronomisch geprijsde schoen laat vertrekken, daar knalde Nobby gewoon zijn bemodderde bouwvakkersklomp erin, waarbij hij niet zelden in plaats van het speeltuig de tegenstander lanceerde. De Fransman Jacques Simon, die tijdens het WK van 1966 zó hard van achteren onderuit werd gehaald dat Nobby er zelf van schrok, schijnt nu nóg te zitten wrijven. Geen boertiger voetballer dan Nobby Stiles – en die speelstijl weerspiegelde zich in zijn dagelijks leven, een leven dat nooit ook maar een moment overeenkomsten heeft vertoond met de glamoursoap rond Beckham en zijn plastic eega. Voor Nobby geen Posh Spice, maar Old Spice. Voor Nobby geen kasteel vol platina plinten, met diamanten ingelegde wc-brillen en butlers die elk bolletje kaviaar eerst zorgvuldig oppoetsen voor ze het op een zilveren dienblad durven te presenteren. Nee, voor Nobby een doodgewoon rijtjeshuis in Coronation Street en elke avond van die keiharde, gifgroene diepvriesdoperwten op tafel. Als ik m’n ogen sluit, zie ik hoe hij ze met zichtbaar genoegen fijnprakt en mengt met vette jus, tot er een smeersel overblijft dat doet denken aan het drassige veld van, pakweg, Northampton Town of Tranmere Rovers na drie dagen van hevige regenval. Stiles kon in zo’n moeras prima uit de voeten; Beckham zou er vanwege allerhande lucratieve sponsordeals niet eens bij in de búúrt mogen komen.

Onder de strakke mouwen van Nobby’s reclameloze Manchester United-shirt zaten twee goudeerlijke arbeidersarmen. Dus niet twee rollen trendy behang, zoals in het geval van de volledig volgetatoeëerde Beckham. Nobby epileerde zijn schaamhaar ook niet en als er vuil onder zijn teennagels zat, pulkte hij dat er eigenhandig tussenuit – misschien zelfs met dezelfde vork als waarmee hij die doperwten plette.


Maar terwijl David Beckham in een colaspotje van twee minuten méér geld verdient dan Nobby Stiles in vijf hele loopbanen bij elkaar had kunnen harken, is de kleine schoffelaar uit Manchester tóch de winnaar van dit onderlinge duel. Want Nobby Stiles is wereldkampioen geworden – en David Beckham never nooit niet.