Spring naar de content

Reportage: mee op piketdienst

Elke verdachte heeft vanaf het eerste moment van aanhouding recht op juridische bijstand. ‘Gewone’ advocaten lopen dan ‘piketdienst’ en staan klaar voor de meest uiteenlopende verdachten: van drugshandelaren tot agressieve tieners. HP/De Tijd liep mee in Amsterdam.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Karen Geurtsen

Stipt om zeven uur klaarstaan, luidt de opdracht. Dan begint de piketcentrale te draaien en komen de eerste meldingen binnen per sms. Volgens strafrechtadvocate Annemarie van der Velden (27) van Cleerdin & Hamer Advocaten kunnen we er gevoeglijk van uitgaan dat het ook deze zaterdag meteen raak is. De vrijdagnacht in Amsterdam heeft immers zowel de kruimeldiefjes als de zwaardere criminelen genoeg te bieden. Zij die aangehouden worden, hebben recht op een advocaat. Vóór hun eerste verhoor door de politie welteverstaan. Van der Velden staat, net als een stuk of zeven collega-advocaten, voor hen klaar.

Het kijkje in de vertrouwelijke wereld van advocaten en verdachten beging een dag eerder met het bezoek aan Tim* (1987). Hij zit voor openlijke geweldpleging vast op het hoofdbureau en wil een advocaat spreken.

Aangekomen in het cellencomplex treffen we een enigszins nerveuze jongen, gekleed in een donkerblauwe spijkerbroek en een zwarte Lacoste-polo. Hij oogt opgeruimd, met zijn halflange zwarte haar in een keurige scheiding. Niet echt het prototype crimineel. Bij nadere observatie zien we echter de bloedvlekken op zijn broek en zijn voeten, die enkel in sokken zijn gehuld. Ook zijn riem heeft Tim moeten inleveren.

De ruimte waar de jongen zit, is ronduit claustrofobisch. Het kamertje is nog geen vier vierkante meter groot en heeft geen ramen; zelfs een luikje ontbreekt. Ook de doorkijkspiegel, bekend uit Amerikaanse misdaadseries, ontbreekt. Niet alleen de verdachte zit aldus achter slot en grendel, ook de advocaat kan geen kant op, mocht er wat gebeuren. Het enige wat dan soelaas kan bieden, is de rode alarmknop in de hoek.
Het meubilair bestaat uit een klein rond tafeltje en twee krukjes. Alles zit stevig vastgeklonken aan de vloer. Voor mijn aanwezigheid wordt er bij hoge uitzondering een extra stoel neergezet. Na onze binnenkomst sluit de surveillant de deur. Nu we van de buitenwereld zijn afgesloten, vult de ruimte zich met de spanning van de jongeman.

Lees de rest van het artikel in HP/De Tijd van deze week

Onderwerpen