Ben je toyboy?
Een nieuw tijdperk is aangebroken: we halen onze neus op voor de jonge meisjes. Cougars, oudere vrouwen die op jonge mannen vallen, lijken steeds meer in trek. ‘Toen ik mijn vrienden vertelde dat ze dertien jaar ouder is, zeiden ze: je vrouw boft met een toyboy.’
Een drukke straat in Milaan, net buiten het centrum. Verscholen achter een grijs hek staat het huis van Mathijs (29) en Federica (42) Fonville. Hij is Nederlands, zij Italiaans én dertien jaar ouder. “Ik heb jonge mannen altijd leuker gevonden,” zegt ze lachend. Het komt steeds vaker voor dat een oudere vrouw een jonge man aan de haak slaat. Het is zo populair dat speciale datingbureaus als paddenstoelen uit de grond schieten. Televisieprogramma’s en soapseries worden aan het fenomeen gewijd en websites als toyboy.com trekken meer bezoekers dan ooit.
Het verhaal van Mathijs en Federica is meer dan het leeftijdsverschil. Hun leven is in vijf jaar drastisch veranderd. Hij kwam uit Nieuwerkerk aan den IJssel en leidde een onbezonnen studentenleven in Rotterdam. Zij had een drukke baan in Londen. Nu zijn ze getrouwd en wonen ze in Milaan. En ze hebben twee kinderen: Julia van vier jaar, Nicole van bijna drie.
Vijf jaar eerder. Antigua, Guatemala. “Ik was afgestudeerd op culturele maatschappelijke vorming. Toen sloeg de twijfel toe. Ik probeerde nog een studie aan de universiteit, maar was niet gemotiveerd. Ik had een duwtje in de rug nodig en besloot naar Midden-Amerika te vertrekken. Als vrijwilliger gaf ik huiswerkbegeleiding en gymles. Na een voetbalwedstrijd met daklozen raakte ik met haar aan de praat. De vonk sloeg meteen over en we kregen een relatie.”
Federica was bang om deze door te zetten in Europa. Hoe zou er gereageerd worden op het verschil inleeftijd? Mathijs maakte zich daar niet druk om. In april 2005 keerde hij terug naar Nederland, en zij even later naar Italië. Ze bleven intensief contact houden.
De zwangerschap volgde snel na thuiskomst. Onverwacht. Mathijs: “Mijn eerste reactie was: gefeliciteerd. Ik was 24 en dacht nog niet aan kinderen. Maar zij was bijna 40 en wilde een gezin stichten. We kregen fikse ruzie, maar ze dwong me niet om voor haar en het kind te kiezen. Ik ging toch overstag en daar ben ik achteraf heel gelukkig om.”
Federica komt uit een goede familie. Daardoor hadden ze een financiële basis en hoefden zich over geld geen grote zorgen te maken. Mathijs zou naar Italië verhuizen – Milaan was een goede optie tussen haar ouders in Napels en zijn familie in Nederland.
Wonen in Italië en vader worden. Hoe vertel je dat aan je ouders? Zijn leven stond op zijn kop. Tijdens een etentje voor zijn verjaardag moest het hoge woord eruit. Hij vertelde met lood in de schoenen over de verhuizing. Maar ook de zwangerschap melden? Dat was nog een brug te ver. “Ik liep steeds met de brief van Federica in mijn zak. Daarin legde ze aan mijn ouders uit hoeveel ik én de zwangerschap voor haar betekenden. En toen mijn moeder me met de auto naar de trein bracht, vertelde ik over de zwangerschap.” Daarna werd voorzichtig zijn vader ingelicht.
De liefde voor elkaar was sterker dan het leeftijdsverschil. Maar hoe zou Federica’s thuisfront reageren op hun relatie? Hij moest geheimzinnig doen over zijn leeftijd. Federica was bang voor de reacties van haar familie. Lachend: “Ik was heel lang 30 en werd steeds een beetje jonger. In januari 2006 werd onze eerste dochter Julia geboren. Ik moest haar laten registreren in het ziekenhuis. Ik overhandigde mijn paspoort en frommelde het paspoort van Federica daar bovenop, maar dat deed ik niet snel genoeg. Mijn schoonmoeder stond achter me. Ze zag mijn geboortedatum: 1980. Ze reageerde uiterst koel, maar belde meteen haar andere dochter: hij is nog maar 25!”
Ook hij moest het leeftijdsverschil thuis vertellen. “Dat voelde belastend. Je weet niet hoe iedereen zal reageren.” Lachend: “Toen ik mijn vrienden vertelde dat Federica dertien jaar ouder is, werden er grapjes gemaakt. Ze zeiden: ‘Je vrouw boft.’ En: ‘Dat is toch hip, toyboy zijn?'”
Abrupt werd hij uit zijn studentenleven getrokken. “Ik studeerde en werkte erbij. Ik ging naar voetbalwedstrijden in de Kuip, speelde hockey en ging vaak uit. Je kon mij wakker bellen om mee te gaan naar een feest. In Italië was opeens alles klaar: ik had een gezin, een huis en een baan. Ik heb geen periode uit mijn leven overgeslagen.”
Het freewheelen is nu, door het leeftijdsverschil met zijn vrouw en de verantwoordelijkheid voor zijn dochters, definitief voorbij. Mist hij dit gevoel bij vlagen? “Ja, soms wel. Ik ben heel gelukkig, maar het leven is nu serieuzer. Ik ga weinig uit en kan niet lang uitslapen door mijn dochters.”
Van jongetje naar man. “Zo beleef ik het leeftijdsverschil. Ik was jong van geest en had die stap naar volwassenheid misschien nodig. Federica is dertien jaar ouder, maar energiek en ondernemend. Toch ben ik in korte tijd ouder geworden. Wijzer.”
“Wij hebben geen ruzie over kleine dingen zoals jaloezie. Dat zou anders zijn in een relatie met iemand van mijn eigen leeftijd. Dan kibbel je over van alles. Die fase heeft Federica al met haar vorige vriend gehad.” Is hij, naarmate de jaren verstrijken, bang dat het leeftijdsverschil duidelijker wordt? Hij zwijgt even. “Ik maak me daar niet druk om. Dat zien we dan wel weer.”
In Italië heeft hij weinig vrienden van zijn eigen leeftijd. Dat versterkt zijn volwassenheid. Vrienden van Federica zijn goede vrienden van hem geworden, maar iedereen is dik in de veertig. “Ik mis mijn vrienden uit Nederland, de sociale contacten met mijn eigen leeftijd.” Hij tuurt naar buiten.
Een klik krijgen met Federica’s vrienden was niet gemakkelijk. Door het verschil in leeftijd, maar ook in cultuur. “Ik zat op Italiaanse les en sprak de taal nog niet vloeiend. Jezelf uiten is dan moeilijk. Ik wil graag de clown uithangen, maar grapjes werden niet begrepen. Frustrerend was dat. Ik voelde me gehandicapt. Bovendien hadden die vrienden hun carrière bijna achter de rug. Die van mij moest nog beginnen. Ik kon met niemand meepraten.”
Hij heeft negentig sollicitatiebrieven verstuurd. Federica bleef hem stimuleren om werk te vinden. “Ik kon ook bij haar vader aankloppen voor een baan, maar dat wilden we niet.” Mathijs werkt nu als assistent-manager in een vijfsterrenhotel in het hart van Milaan, for the rich and the famous, waar een kamer 10.000 euro kan kosten. “Bij ons overnachten wereldsterren. Ik leid hun vertrek en aankomst. Bovendien controleer ik de kamermeisjes en of alles schoon is, welke bloemen ververst moeten worden en wat er kapot is.”
Een studentenleven dat abrupt verandert in een leven met verantwoordelijkheden. “Ik heb mijn draai hier gevonden. Het is allemaal zo snel gegaan. Ik ben er nu beter aan gewend.” Hij geeft zijn vrouw een kus op haar wang en pakt zijn oudste dochter beet. “Ik heb rust gevonden in mijn leven.”
Voor Federica geen Italiaanse casanova met gladde praatjes, overdadige complimentjes en escapades buiten de deur. Ze kiest liever een lange, slanke jongen uit Rotterdam. “Die eerlijk en betrouwbaar is,” zegt ze vol genoegen. “Die voor me klaarstaat als ik hem nodig heb.” En die dertien jaar jonger is.
Met het leeftijdsverschil heeft ze veel moeite gehad. “Ik dacht steeds: dit kan niet lang duren. Deze relatie heeft geen toekomst. Hij is te jong. Ik verzweeg zijn leeftijd voor mijn familie.” Toen zijn echte leeftijd bekend werd, waren de reacties: ‘Heb je het al gehoord? Waarom ben je met hem? Waar ben je mee bezig?’
“Die uitspraken deden geen pijn, want het ging om mijn geluk. Het probleem was dat niemand ons samen zag. Hij woonde in Nederland, ik in Italië. Ze zagen niet hoe gelukkig we samen waren.” De negatieve reacties zijn inmiddels gesmoord. “Mijn vader maakt het grapje dat hij Mathijs wil adopteren.”
Federica is slim. Intelligent. Ze praat snel, ook in vloeiend Engels. Ze heeft een Master in Finance gehaald en woonde vijftien jaar in Londen. Eerst als bankier. “Ik maakte lange dagen en werkte nachten door. Het was een hectisch en intensief leven. Daarna stapte ik in het bedrijf van mijn ouders. Zij zitten in de scheepvaart en wilden een vestiging openen in Londen. Die moest ik leiden.” Werken in het familiebedrijf legde een zware verantwoordelijkheid op haar schouders.
Het stressvolle leven brak haar op. Ze was moe, wilde verandering en kneep er tussenuit. Ze zeilde eerst de Atlantische Oceaan over en werd toen vrijwilligster in Antigua, Guatemala. Ze gaf les op een basisschool. “Mathijs en ik ontmoetten elkaar zoals we waren. Geen zware baan, geen familie. Ik weet zeker dat we elkaar in Europa nooit hadden ontmoet. Door de cultuur, het leeftijdsverschil, maar ook de fase van ons leven. Hij was klaar met studeren en stond aan het begin van een loopbaan. Ik had een zware carrière achter me liggen.”
Ze werd zwanger. “Ik liep tegen de veertig en wilde een gezin stichten. Mijn familie was sceptisch over de relatie met Mathijs. Mijn moeder zei: ‘Dwing hem niet naar Italië te komen, hij is te jong om voor een kind te zorgen.’ Dat heeft ook met cultuurverschil te maken. In Italië blijf je tot eind twintig thuis wonen en maakt mama elke dag pasta. Maar Mathijs was onafhankelijk. Ik heb hem niet gedwongen zijn verantwoordelijkheid te nemen. Hij hoefde zijn leven niet om te gooien. Ik kon zelf voor het kind zorgen. Bovendien stond mijn familie voor me klaar.”
De jonge Mathijs bevalt haar goed. Ze heeft jonge mannen altijd leuker gevonden. “Hiervóór had ik twee lange relaties achter de rug met mannen van mijn eigen leeftijd. Maar een oudere man draagt een zware verantwoordelijkheid door zijn werk. Hij sleept een lange geschiedenis mee. Dat is saaier, moeilijk. Hij is dan ook weinig betrokken met de opvoeding van de kinderen. Dat zie ik ook om me heen gebeuren.”
Haar jonge man is anders. “Die zit vol energie. Heeft geen lange relaties achter de rug en kampt met weinig problemen. Hij is toegewijd aan mij en de kinderen.” Gelukzalig: “Door hem voel ik me jonger. Dat merk ik aan andere relaties om me heen. Mijn leven is veel gemakkelijker dan dat van mijn vriendinnen. Hun partners zijn veeleisend.” Begin 2007 zijn ze bovendien in het geheim getrouwd, om heisa te vermijden. En vlak daarna werd hun tweede dochter Nicole geboren.
Bij vlagen steekt het leeftijdsverschil de kop op. “Er is een fysiek verschil. Ik ben bijvoorbeeld eerder moe. Als we samen naar een feestje gaan, wil ik eerder naar huis, terwijl hij wil blijven plakken. Ik ben cynisch, sceptisch ook. Mathijs is daarentegen enthousiast, energiek en maakt zich minder zorgen. De verschillen kunnen ook met karakters samenhangen. Of tussen man en vrouw.” Lachend: “Maar mijn rimpels hebben wel met leeftijd te maken.”
Ze wordt jong door hem. “En hij ouder door mij. Hij kan moeilijk beslissingen nemen. Door mijn leeftijd ben ik zekerder. Ik heb dan ook meer ervaring en neem de verantwoordelijkheid bij bepaalde beslissingen, zoals de financiën. Bovendien help ik Mathijs bij zijn werk. Toen hij net in Italië was, sprak hij de taal niet vloeiend en kon hij geen baan vinden. Ik hielp hem met zijn cv, sollicitatiebrieven en gesprekken.”
Federica heeft haar eigen carrière in de ijskast gezet. Met haar achtergrond is ze rijp voor de top van een bedrijf, maar het leven dat ze vroeger had, wil ze niet meer. Ze is klassenmoeder en volgt Nederlandse les. Verhuist het gezin ooit naar Nederland? Federica twijfelt zichtbaar. “Dat weet ik niet. Misschien naar Amsterdam. Maar het weer is vaak slecht in Nederland en de mensen zijn heel anders dan hier. Veel harder, directer.” Ze nipt aan haar espresso.
“De afgelopen vijf jaar zijn zo snel veranderd. Dat is bij vlagen nog moeilijk te begrijpen. Het was ook de gelukkigste periode in mijn leven. Elke dag denk ik: thank you God, for this.” Liefde overwint leeftijd.
