Spring naar de content

Jan Dick Bruijne 48: ‘De eerste keer was meteen de laatste keer’

‘Nadat ik op mijn achttiende mijn nek brak en een hoge dwarslaesie opliep, heb ik afscheid genomen van de ongecompliceerdheid van het bestaan. Als je jong bent, huppel je eigenlijk door het leven, je nauwelijks bewust van alle appeltjes en bloempjes en mooie meisjes die je tegenkomt. Alles wat op je pad komt, is leuk. Mijn eerste keer seks was tevens mijn laatste keer seks in dat bestaan. Het ging er heel klungelig aan toe. Ik was zeventien, had te veel gedronken en kreeg niet op het juiste moment een erectie. Ik was echt een onhandige puber. Het samenzijn was wel mooi; ik was met een leuk meisje dat een tijdje mijn vriendinnetje was. Met haar was het al uit tussen toen ik tijdens de zomervakantie op een rots stuitte. Sindsdien ben ik verlamd vanaf mijn sleutelbeen tot mijn tenen. Maar ik heb nog wel gevoel, al werkt dat anders dan het fysieke contact dat ik voordien kende.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

De eerste keer dat ik weer met een vrouw was na het ongeluk was op mijn 21ste. Samen bloot op dat bed was een ontdekkingsreis van wat ik nog kon voelen en ervaren. Het bleek dat ik nog wel genot kon beleven. Alleen was bijvoorbeeld mijn erogene zone een stuk naar boven verplaatst. De nieuwe manier waarop ik intimiteit beleef, is geweldig intens. Maar het is niet gemakkelijk om een relatie te onderhouden. Zo hield de liefde met een verpleegkundige geen stand, omdat een relatie tussen een hulpverlener en een hulpvrager not done was.

Ik heb mijn verwachtingen vaak moeten bijstellen, en moeten leren hoe ik mijn doelen toch kon bereiken. Dat lukt me inmiddels heel goed, doordat ik open sta voor nieuwe ervaringen en me bewust focus op mijn doel. Ik blijf mijn horizon verleggen. Ik haal veel geluk uit het delen van mijn belevingen en gevoelens met anderen.”