Spring naar de content

Het formatiedagboek van Geert Wilders

HP/De Tijd vroeg Geert Wilders een artikel te schrijven over de onderhandelingen van vorige week. De winnaar van de verkiezingen neemt geen blad voor de mond in zijn formatiedagboek. ‘Maxime Verhagen helpt Cohen weer op het pluche. Een schande voor het CDA en een ramp voor Nederland.’

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Bijna anderhalf miljoen kiezers hebben op 9 juni op de PVV gestemd en daarmee zijn we de grootste winnaar van de verkiezingen geworden. Een prachtig resultaat, in weerwil van de naargeestige linkse media die ons al hadden afgeschreven. En opnieuw faalden opiniepeilers die, soms zelfs dagelijks, op de gesubsidieerde staatsomroep in programma’s als De Wereld Draait Door en NOVA melding maakten van het weer verder electoraal wegzakken van de PVV. Ik hoor het PvdA-mastodont Felix Rottenberg nog vol enthousiasme in een uitzending brullen tegen Matthijs van Nieuwkerk: “En Wilders is helemaal weg, Matthijs! Hij doet helemaal niet meer mee!” Sorry Matthijs, Clairy en Felix, jullie wensdroom is weer niet uitgekomen. Sterker nog: jullie hebben ons met je dagelijkse anti-PVV-tirades alleen maar populairder gemaakt. Nog oprecht veel dank daarvoor.

Het ligt voor de hand dat ons prachtige verkiezingsresultaat wordt omgezet in het dragen van regeringsverantwoordelijkheid, als gróótste winnaar willen we immers oprecht dolgraag meeregeren. Daarom was ik ook blij snel door de informateur te worden uitgenodigd om te bezien of een coalitie van VVD (de grootste partij) en PVV (de grootste winnaar) mogelijk is. De logische derde partij om VVD en PVV aan een meerderheid te helpen, is natuurlijk het CDA, al was het maar omdat zo ongeveer alle andere partijen aan de linkerkant van het politieke spectrum de PVV al vóór de verkiezingen hadden uitgesloten: het linkse cordon sanitaire bestaande uit de PvdA, SP, GroenLinks en D66.

Na de verkiezingen ging ik dus eerst naar de majesteit. Ik gaf ons staatshoofd aan een sterke voorkeur te hebben voor een VVD/PVV/CDA-kabinet en adviseerde haar zo’n kabinet bij voorrang te laten onderzoeken door een informateur van VVD-huize.


De gesprekken met de informateur liepen zonder meer goed. Een paar keer alleen en één keer samen met collega Mark Rutte. Ik heb aangegeven dat de PVV vooral hecht aan minder massa-immigratie, meer veiligheid en een betere ouderenzorg, maar dat wij ons realiseren dat in een meerpartijenstelsel, waar niet één partij de absolute meerderheid heeft, compromissen moeten worden gesloten. “Uiteraard zijn ook wij daar toe bereid, meneer Rosenthal.” Maar daar voegde ik steevast aan toe: “Waarop en hoe precies zal uit de onderhandelingen met drie partijen moeten blijken, en geen seconde eerder. En dat is natuurlijk ook afhankelijk van wat wij ervoor terugkrijgen van CDA en VVD.” Een naar mij dunkt redelijke en constructieve houding.

Maar onderhandelen doe je met alle partners, en dus met zijn drieën. Rutte en ik hebben via de informateur aan Maxime Verhagen laten weten dat wij – ondanks nogal wat verschillen en ongetwijfeld na pittige onderhandelingen met de drie partijen – het vertrouwen hebben eruit te kunnen komen. Het CDA-voorstel om eerst een conceptakkoord van VVD en PVV te krijgen vóórdat ze mee aanschuiven, is natuurlijk irreëel, grotesk en arrogant. In werkelijkheid was het natuurlijk een CDA-smoes om zonder het te zeggen toch niet te hoeven aanschuiven bij de PVV, waardoor de linksige lobby bij die partij als een klein verwend kind moord en brand schreeuwde over regeren met de PVV.

Door daarvoor te buigen zonder zelfs eerst met de PVV te willen praten, gedroeg Verhagen zich meer als een kat in het nauw dan als een echte leider. Bovendien toonde het CDA daarmee aan niets geleerd te hebben van zijn electorale echec op woensdag 9 juni, toen de PVV groter werd dan het CDA.


Maar het meest wrange is wel dat door de bange houding van het CDA die partij, de facto, de stekker uit de nog niet eens begonnen VVD/PVV/CDA-onderhandelingen trok, waardoor PvdA en Job Cohen weer een plaats aan de onderhandelingstafel en wellicht in de Trveszaal krijgen.

Verhagen helpt Cohen weer op het pluche. Een schande voor het CDA en een ramp voor Nederland. En veel kiezers zijn terecht ziedend: de grootste winnaar van de verkiezingen (de PVV) wordt- althans, voorlopig – uit de Trveszaal geweerd door toedoen van de grootste verliezer van deze verkiezingen.

Onderwerpen