Spring naar de content

Casablanca versus de reuzenspin

Shanghai.. Regie: Mikael Hafstrom. Vanaf 2 september in de bioscoop.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Films worden gemaakt door producenten. Er zijn weliswaar scenaristen, regisseurs en acteurs nodig om het (eigenlijke) creatieve werk te verrichten, maar de producent is – zeker bij grote Hollywoodproducties – de almachtige initiator, roerganger en bovenbaas die wikt en beschikt. Producenten hebben niet alleen ideeën, ze hebben ook de macht om die ideeën ten uitvoer te brengen.

Een aardig voorbeeld is producent Jon Peters, die ooit een open dag bezocht van de school van zijn kinderen. De docent biologie gaf bij die gelegenheid les over spinnen en Peters was danig onder de indruk. Hij gaf de scenaristen van de film Superman, waar hij op dat moment aan werkte, onmiddellijk opdracht een gevecht met een reusachtige spin in het verhaal te verwerken. De productie liep spaak, maar Peters gaf niet op. Voor de beoogde verfilming van The Sandman kregen de makers te horen dat het scenario met een enorme spin verrijkt moest worden. Ook dat project belandde op een zijspoor, waarna Peters zijn ingeving simpelweg verplaatste naar een andere film: het actiespektakel Wild Wild West. Die werd wél gemaakt en kent een finale die draait om een gevecht met een reuzenspin.

Alles wijst erop dat de broeierige thriller Shanghai volgens een vergelijkbaar procédé tot stand is gekomen. De belangstelling van producent Mike Medavoy voor de stad Sjanghai komt voort uit het feit dat hij in 1941 in die stad geboren werd. En producent Harvey Weinstein wilde weleens een romantische thriller in de stijl van Casablanca maken. Je ziet die twee mannen als het ware aan tafel zitten – dikke sigaar erbij – en de contouren van hun film uittekenen op de achterkant van een bierviltje.


Ze besluiten dat Sjanghai anno 1941 een ideaal decor vormt voor een thriller met romantische trekjes. Mike: “We tonen de stad als een broeinest van intriges. Met Japanners, Chinezen en Amerikanen.” Harvey vindt dat er ook een paar nazi’s in moeten. Mike gaat akkoord. Harvey oppert dat een van de locaties een casino moet zijn. Mike knikt enthousiast en stelt dat er ook een opiumkit in moet, “dat geeft altijd een leuk exotisch tintje.” Harvey oppert een scène op een station. “Met zo’n stoomtrein die vlak voor vertrek grote witte stoomwolken uitblaast.” Mike (peinzend): “En dat er iemand per trein uit Sjanghai probeert te ontkomen.”

Over de hoofdpersoon worden ze het snel eens: een Amerikaanse geheimagent die een duister zaakje op het spoor komt. Harvey: “Bij voorkeur iets in de aanloop naar Pearl Harbor.” Nu alleen nog de vrouwelijke hoofdrol. Mike: “Zou Angelina Jolie een mysterieuze Chinese femme fatale kunnen spelen?” Harvey schudt het hoofd: “Ik zit meer aan Keira Knightley te denken.” Mike krijgt een idee. “We kunnen ook een échte Chinese nemen!” Harvey zegt op besliste toon: “Gong Li.”

Het bierviltje is inmiddels volgekrabbeld met suggesties. De hoofdlijnen staan vast. Nu alleen nog een paar scenaristen en een regisseur. Mike: “Ik laat mijn mensen contact opnemen met jouw mensen.”

Het resultaat oogt als een humorloze parodie op Casablanca. Eén ding moet je de producenten van Shanghai nageven: er komt géén reuzenspin in voor.