Spring naar de content

Dissidenten

Gedoe binnen het CDA. Tenminste, als we de kranten mogen geloven. Er wordt aan het Binnenhof gesproken over zes mógelijke dissidenten binnen de fractie. Kamerleden die een VVD-CDA-kabinet met gedoogsteun van de PVV niet zien zitten.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Als eerste is daar Coskun örüz, van Turkse afkomst en de enige moslim in de fractie. Het ligt in de rede dat hij problemen heeft met Wilders, die de koran wil verbieden. Wat ons brengt op de godsdienstvrijheid. Het jongste CDA-Kamerlid Sander de Rouwe (29) is een christen van de oude stempel, getuige teksten als “mijn zorgen verdwijnen, omdat ik weet dat ze in Gods handen beter af zijn dan in mijn handen”. In 2007 stemde hij tegen het wetsvoorstel adoptie door echtgenoten van gelijk geslacht. Een rechtlijnig type dus dat de vrijheid van godsdienst als een vast gegeven ziet.

Sabine Uitslag zei kort na de verkiezingen, toen zij nog niet wist dat ze met voorkeursstemmen was verkozen, dat de PVV ‘geen oplossingen’ biedt. “Wat ik zo triest vind is de polarisatie, het zwart-witdenken.” Het is de vraag of de in de media populaire Uitslag, maar naar de fractieverhoudingen een backbencher, zoveel gewicht in de schaal durft te leggen.

Twee Kamerleden worden genoemd in het kader van oud zeer. Ad Koppejan stortte in 2009 het CDA bijna in crisis door dwars te blijven liggen inzake de ontpoldering van de Hedwigepolder; uiteindelijk sprak Jan Peter Balkenende het machtswoord uit. Een zekere vernedering, maar het is de vraag of dat voldoende is voor Koppejan om zich tegen een minderheidskabinet te keren. Madeleine van Toorenburg moest vorig jaar zomer het veld ruimen als integratiewoordvoerder. Ze zou door de fractie als te ‘soft’ worden gezien en moest haar portefeuille afstaan aan hardliner Mirjam Sterk.

Kathleen Ferrier sluit de rij van mogelijke dissidenten. Zij was in een vorig bestaan secretaris van de organisatie van migrantenkerken in Nederland en houdt zich nu onder meer bezig met ontwikkelingssamenwerking. En is vanzelfsprekend geen liefhebber van Wilders. Ferrier is echter de enige die in het openbaar verklaarde geen dissident te zijn, ook al wordt er volgens haar wel ‘gediscussieerd’ binnen de fractie.


Het is een aardig gezelschapsspel, dat zoeken naar de dissidenten, maar op zaterdag 24 juli besloot de CDA-fractie toch echt ‘unaniem’ te gaan praten met de VVD en de PVV.

En de kranten blijven het er maar moeilijk mee hebben. Deze maandagochtend schreef Trouw dat de achterban van het CDA ‘neigt’ naar steun aan het nieuwe kabinet, terwijl de Volkskrant meldde dat de ‘weerzin in het CDA tegen de formatie groeit’. Een interpretatieverschil, want beide kranten baseerden zich op hetzelfde TNS NIPO-onderzoek. Zo’n 48 procent van de CDA-leden schaart zich achter een dergelijke constellatie, 39 procent is tegen. Een rondgang langs een handvol (anonieme – de formatie zit pot- en potdicht) CDA’ers dit weekeinde leert dat het probleem ook niet overdreven moet worden. “De verhouding rechts-links binnen het CDA is 2 op 1,” aldus een van hen.

Tip voor de informateur: een kabinet van VVD, PvdA en CDA kan rekenen op een comfortabele meerderheid van 82 zetels.