Ach, cricket!
Het was geen goede week voor cabaretier Erik van Muiswinkel.Allereerst ontnam Magere Hein hem de mogelijkheid om ooit nog zijn magnifieke imitatie van Anton Geesink ten beste te geven. De judoreus werd op 76-jarige leeftijd geveld en zal nog één keer tonen dat hij in alle opzichten een zwaargewicht was: aan de mensen die de kist moeten dragen. Geesink heeft nooit nagelaten te verklaren dat hij het typetje van Van Muiswinkelhelemaal niet leuk vond en dat is jammer. Juist een kampioen van het formaat van Anton Geesink had daar ver boven moeten staan – letterlijk en figuurlijk. Want met alle respect voor Piet Keizer, Kees Verkerken Wim Ruska: Johan Cruijff, Ard Schenk en Anton Geesink waren de absolute Grote Drie van een hele generatie sportliefhebbers. De beroemdste inwoner van de Anton Geesinkstraat in Utrecht had gewoon moeten lachen om zo’n sketch.
De tweede knauw die Van Muiswinkel te verduren kreeg, was het nieuws dat het door hem altijd met zoveel liefde gepropageerde cricket, algemeen beschouwd als een der meest zuivere sporten op dit ondermaanse, te maken kreeg met een omkoopschandaal van ongekende allure. Dit naar aanleiding van een undercoveractie van de zondagskrant News Of The World. Ik mag dat blad altijd graag lezen als ik in Engeland ben. Puristen noemen NOTW met veel dédain een ‘boulevardblad’ en Paul Weller schreef er eens een cynische songtekst over, maar feit blijft dat het blad tussen al het volstrekt oninteressante non-nieuws (in de jongste editie onder meer een flut-artikeltje over buitenlandse eetwaar, onder de kop ‘STOP THE BRIT DISH INVASION’) regelmatig met een pareltje van Watergate-niveau op de proppen komt (ja, ik kan ook overdrijven). Vaak worden die primeurs binnengesleept door een under-coverjournalist (steevast ‘our man’ genoemd) en het spijt me verschrikkelijk, maar ik geniet er altijd van als Our Man zich weer eens als oliesjeik heeft verkleed om van een dubieuze zakenman een klein meisje te kopen. De politie is er ook blij mee, lijkt me.
De meest recente megascoop (‘see pages 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9 & sport’) betreft dus een omkoopschandaal in de edele cricketsport. Our Man maakte in het geheim een afspraak met ene Mazhar Majeed (hierna te noemen ‘cricket rigger’, ‘cricket fixer’ en ‘cricket cheater’), die het voor elkaar zou kunnen krijgen om een testmatch tussen Engeland en Pakistan te verkopen. Voor het juiste bedrag zouden Pakistaanse bowlers op cruciale momenten fouten maken, zodat de wedstrijd verloren zou gaan. De stiekem gemaakte beelden van de onderhandelingen, die NOTW breeduit op zijn pagina’s brengt, zijn van een Tarantino-achtige schoonheid. We zien Our Man een koffertje met bankbiljetten openen, waarna de cricket rigger het geld in een volgend shot over een tafeltje heeft uitgespreid. Even verderop zit hij de (ongetwijfeld knisperende) biljetten stuk voor stuk te tellen. Het is een scène waar je normaal gesproken voor naar de bioscoop gaat.
Dat NOTW zich op een van de volgende pagina’s een beetje vergaloppeert in holle retoriek – de kus van Mohammad Amir op het heilige gras van Lord’s wordt met terugwerkende kracht een Judaskus genoemd en chef sport Andy Dunn laat niet na de arme slachtoffers van de overstromingen in Pakistaner met de natte haren bij te slepen (‘those whose lives were washed away by floods scramble to save the last material vestiges of their existence, their cricketers – icons of society, shafts of light in dark times – try to make a fast buck out of a noble game’) – zij de krant in alle opwinding vergeven.
Maar wereldscoop of niet, vandaag wordt in dit nummer van News Of The World gewoon weer fish & chips verpakt. En dat is ook tragisch.
