Erwin Olaf
Apathie en leegte, weemoed en verlangen, dwergen en demonen, dat alles verpletterend verbeeld door een visuele reus in vlak en land. Afscheid en de strijd tegen schoonheid en ouderdom als parameters in een imposant en stilaan steeds subtieler ogend oeuvre, dat permanent de vrijheid viert. Van RoXY-toilet tot ambassadeplafond, Koninklijke
Springveld is schunnig én beschaafd. Bloed kruipt waar het niet gaan kan en conservator en consument gaan klikklak hand in hand. Olaf: da’s Lucie, op grote hoogte, mét diamanten.Op 3 oktober presenteert Erwin Olaf opnieuw een waanzinnige Black Tea Party, in zijn lovenswaardige strijd tegen discriminatie en vóór tolerantie. zie www.blackteaparty.nl
