Wil de grootste hufter opstaan?
Sinds filosoof Bas van Stokkom vorige week een kiezel in de vijver smeet (We leven in een land van hufters) buitelen columnisten over elkaar heen om elkaar en anderen de schuld te geven. Want hufter word je niet vanzelf, dat word je pas na het lezen van hufterige opmerkingen op internet de laatste jaren. Toch? Nee, schrijft Sylvain Ephimenco vandaag in Trouw. Het ligt aan Paul de Leeuw en Youp van ‘t Hek!
“Al heel lang voordat het eerste woord op de site Geenstijl werd ingetikt, vulde de onwelriekende adem van Paul de Leeuw onze tv-avonden. En als je ziet wat niet allemaal uit de Kelder van Jort omhoog kruipt, of in de decibeltornado van Prem hangt, kun je moeilijk volhouden dat onze audiovisuele toplaag geen stempel op de cultuur drukt,” aldus de Franse schrijver.
En: “Nog dit weekeinde stapte ik een Rotterdams metrostation binnen waar sinds een tijdje grote schermen zijn aangebracht. Het enorme gelaat dat naar me staarde was al een beproeving. Maar snel werd het erger. Het gelatineachtige gezicht stelde al zijn natuurlijke openingen ten dienste van zijn peurende vingers. Langdurige close-ups die de reiziger die ik ben bijna tot kokhalzen bracht. Dat heb je dan anno 2010 als opperhufter Van ’t Hek zijn nieuwe theatertournee gaat promoten.”
UPDATE, 11.55 uur – Paul de Leeuw regeert op zijn vermeende stinkadem: “Maar tenminste niet naar knoflook of Franse blauwschimmel.“
