Spring naar de content

Alles im Griff

Voorspellen kun je het nooit. Als je denkt dat een kabinet lang blijft zitten, valt het soms onverwacht. En als je denkt dat de val nabij is, is de kans groot dat het ‘t langst zittende kabinet kan worden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Jan Peter Balkenende en Wouter Bos stonden elkaar in de verkiezingscampagne van 2006 politiek naar het leven, maar ze legden het bij. Toch zag je tijdens de uitbundige presentatie in de tuin van het Catshuis (2007) dat er iets niet klopte. Vanachter het katheder keek Bos af en toe bijna verbaasd over zijn linker schouder naar die twee andere mannen op het podium. Wie zijn die mensen eigenlijk, wat moet ik er mee? zag je Bos denken. En inderdaad, het is met Balkenende en André Rouvoet uiteindelijk misgelopen. Zo herinner ik me ook dat Bos later tijdens een persontmoeting een collega en mij toefluisterde te letten op Ella Vogelaar. “Moet je in de gaten houden. Is een kanjer!” Vergeet het nooit.

Rutte zet wat dat betreft low profile in. Alleen al de kennismakingsbijeenkomst van zijn team met de parlementaire pers verraadde een ingetogen start: Gehaktballen, kroketten, jus d’orange en melk. Maar de uitstraling was positief, en dat las je ook overal terug. Iedereen in Ruttes kabinet heeft er zin in, het is een ervaren ploeg, en zie maar hoe je ze weg krijgt. Het lijkt erop alsof de Club van Rutte wil bewijzen dat je een minderheidskabinet juist moeilijker wegkrijgt dan een meerderheidskabinet. Alles ist im Griff. Staatssecretaris Henk Bleker heeft opvang voor zijn paarden gevonden. Minister Gerd Leers is op belet geweest bij Geert Wilders en heeft hem de waarheid gezegd. Of andersom, dat is niet helemaal duidelijk. Fred Teeven heeft vanaf vandaag zijn weblog gesloten en is ook helemaal klaar voor het grote werk. Wat kan er nog misgaan? “Afspraken zijn afspraken,” zei Rutte.


Misschien is het dát wel, dat wij allemaal moeten denken dat alles goed is afgesproken. Dat het kabinet vergeet dat de PVV weliswaar niet ín het kabinet zit, maar wel meedoet. Dat de ploeg niet zomaar z’n eigen gang kan gaan. Misschien zit daarin juist het onverwachte. Want ruzie ontstaat altijd over dat wat niet is afgesproken. En ook al krijgt Geert Wilders niet z’n zin dat een staatssecretaris haar tweede paspoort inlevert, het is wel het eerste streepje op de muur.