Pieter Boskma
Leef en lees, van verstild verlies in verlossende verzen. Een levenslange liefde verslagen en verklaard in woorden die biggelen en regels die plengen: kon de dood zijn dichter ooit mooier doen verbazen, vertederen en verlichten? De troost van zijn tragiek zal de ontvanger nimmer meer verlaten.
Verstijfd, als wild in een zoeklicht,
staar ik in jouw blinde afwezigheid,
al mijn zintuigen op jou gericht.
Zal ik ooit kunnen ontvluchten
of onder almaar lager luchten
langzaam stollen in de tijd?
Doodsbloei, uitgegeven door Prometheus, is een aangrijpende openbaring en een indrukwekkend hoogtepunt in de Nederlandse poëzie.
