Spring naar de content

Gids der gidsen

De grote kracht van de Michelingids, waarvan de 2011-editie voor de Benelux vorige week gepresenteerd werd, is de mystiek die rond de toekenning hangt: het verstrekken of intrekken van een ster wordt nimmer met redenen omkleed, wat maximale ruimte laat voor speculatie. Bij het gros van de dertien restaurants die de tweesterrentop vormen bijvoorbeeld zou een zucht van verlichting geslaakt zijn bij het uitblijven van een derde driesterrenzaak, want de algemene aanname (speculatie) is dat er nog maar één zo’n tempel bij kan en dat het daarna heel lang wachten is op een vierde zaak met drie sterren. Tenzij er natuurlijk bij de andere twee (Librije en Oud Sluis) een ster verbleekt, en de kans daarop is niet groot – al is dat wederom speculatie.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

De kansen voor een tweesterrenzaak om er een ster bij te krijgen, zijn hoe dan ook kleiner dan de kans van een eethuis van niveau op een enkele, eerste ster, want daarvan zijn er inmiddels al 83. De tijd dat je per se naar Juliana in Valkenburg moest om in het restaurant-met-een-ster te eten ligt letterlijk en figuurlijk in een andere eeuw. Of de Nederlandse gastronomie nu volwassen geworden is, lijkt in elk geval geen onderwerp meer van speculatie, en in het simpele feit dat ons land inmiddels meer sterren telt dan België en Luxemburg bij elkaar, zou je daarvoor een bewijs kunnen zien.

De restaurateurs hadden wel het voordeel dat Michelin geen feestelijke presentatie van haar gids op touw zet, zodat ‘de grote twintig’ er niet nóg een keer vanuit Zwolle (De Librije) en Sluis (Oud Sluis) op uit hoefden om oorkondes in ontvangst te nemen in Scheveningen (Gault-Millau) en Rotterdam (Lekker). Als consument zou je ook in de gidsen een rangorde aan kunnen brengen. Als Nederlander kan ik heel goed buiten de Michelingids, de Lekker is mij te groot om door het land mee te trekken, de GaultMillau is stukken handzamer en hanteert interessantere criteria, zoals het vermelden van 150 ‘prijs/plezierrestaurants’, de zogenaamde smileys met driegangenmenu’s onder de veertig euro. Grappig is dat de winnaar in die categorie – ‘t Amsterdammertje in Loenen aan de Vecht – ook een eerste Michelinster in de wacht gesleept heeft. In handzaamheid en eigenwijsheid wint Grootspraak, de gids van Perswijn die zich vooral door de wijnkaart laat leiden.

Perswijn-restaurantgids Grootspraak, € 12,50. Ook als iPhone-app verkrijgbaar.