Missionair
Ik vond het nooit zo moeilijk het Nederlands omroepbestel voor een buitenlander te verklaren. Je hebt maatschappelijke, politieke en religieuze stromingen, en als je daar maar voldoende aanhang in weet te verzamelen, heb je een clubje en krijg je zendtijd. Desnoods illustreer ik dat nog met MAX (maatschappelijk) voor ouderen, WNL (politiek) voor de conservatieven en graag had ik er dan de islam bijgesleept, maar die kunnen het niet eens worden, dus val ik terug op de KRO voor de katholieken. Leden die zich herkennen in een omroepvereniging legitimeren het systeem.
Maar toen moest er bezuinigd worden in Hilversum, en dat gaat met fuseren. Alleen – las ik in de Volkskrant – de Evangelische Omroep hoeft niet mee te doen. EO-voorzitter Arjan Lock kon dat uitleggen. “Wij zijn een missionaire omroeporganisatie (-). Die heldere identiteit moet je niet verwateren.” Eigenlijk staat hier dus dat maar één omroep een heldere identiteit heeft: de EO. Dat blijkt ook wel als in scenario 1 de AVRO samengaat met de VPRO en in scenario 2 met de TROS. PowNed schijnt ook de wijsvinger te heffen, MAX sputtert tegen als een alzheimertje in de ontkenningsfase. Maar MAX wil best weer het (zo onmisbare) spelletje That’s the Question samen met de EO maken, terwijl de KRO en de NCRV elkaar gevonden hebben in een opvolger van Rondom 10.
De missies zijn gesneuveld, het omroepbestel voelt opgeheven. Ik kan het althans niet meer aan een buitenlander uitleggen.
