Spring naar de content

Goudvis

Ik praat niet graag over de hoofden van jongere lezers heen, maar ik moet toegeven dat ik me het tv-programma Voor de vuist weg van Willem Duys nog kan herinneren. De eerste live talkshow op de Nederlandse televisie die wij op zaterdagavond met natgeplakte haartjes tot ons namen. De goudvis in zijn kom, Ard en Keesie, Iwan Rebrow, Nana Mouskouri – dat werk. PVV’er avant la lettre overigens, die Willem Duys. Schrok er niet voor terug a capella het Wilhelmus ten gehore te brengen, om daarna het gesundes Volksempfinden over pedofielen en verkrachters te vertolken.De beelden vermengen zich in mijn hoofd met dat dolenthousiaste schreeuwen van Mies Bouwman tijdens Open het Dorp (voor de jonge lezers: Mies zamelde geld in voor een gehandicaptenresort bij Arnhem).

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frank Poorthuis

Ik denk dat ik ook live de landing op de maan zag, maar durf er mijn hand niet voor in het vuur te steken. Zo veel televisie is dusdanig vaak herhaald dat je je eigen herinnering niet meer kunt vertrouwen. Zag ik vorige week live het aftreden van Moebarak afkondigen, of in de herhaling? Idem dito: het neerhalen van het beeld van Saddam Hoessein, in 2003?

Pim Fortuyn die Ad Melkert op de kast joeg na de verloren gemeenteraadsverkiezingen van 2002? Waar was ik? Dat schiet me nu plotseling te binnen. Op een VVD-verkiezingsavond, waar ze ineens tot hun afgrijzen zagen hoe de eigen leider, Hans Dijkstal, te vroeg de discussietafel verliet – eveneens een vooraankondiging voor een dramatische uitslag.

Enfin, in het verhaal dat regisseur en programmamaker Bert van der Veer voor ons maakte over zestig jaar vaderlandse televisie, kunt u nu allemaal uw geheugen testen. En blijf de komende weken vooral kijken, want voor je het weet mis je een historische verkiezingsnederlaag.