Wereldrecord politieke impasse
‘Een leuk verhaal om ooit aan de kleinkinderen te vertellen.”
Achter een pint ziet Jens, een Nederlandstalige Brusselaar, er de humor wel van in. Zijn land schrijft geschiedenis: op donderdag 17 februari sneuvelt het wereldrecord regeringvormen. Hoe houdt de gemiddelde Belg zich hieronder? Een druilerige avond in het Brusselse caféleven zou ons meer moeten leren over de gemoedstoestand van de Belgen.
“Ik heb een gelaten gevoel gekregen over de hele kwestie,” oordeelt Elke uit Antwerpen. Haar vriend, Jeff, vindt de langdradige regeringsvorming een typisch fenomeen van Belgisch surrealisme. “Het is schandelijk en bespottelijk, maar het kan nergens anders dan in België.”
Huidig wereldkampioen kabinetsvorming is Irak, dat in 2010 zijn onderhandelingen over een nieuwe regering afgeklokt zag op 249 dagen.
Is het een denkbaar scenario dat Vlaanderen onderdak gaat zoeken bij Nederland als de besprekingen nog maar eens mislukken? Jeff wordt misselijk bij de gedachte. “Ik voel me meer verwant met Walen dan met Ollanders. Ik geloof nog steeds in België.”
Dat is ook de kerngedachte van Piet Vanthemsche, voorzitter van de Vlaamse agrarische organisatie de Boerenbond, die we toevallig treffen in een rokerige Brusselse bar. “Mensen die menen dat België gaat verdwijnen, noem ik illusionisten. Een federale regering is een vereiste voor het uitzetten van een sociaal-economisch beleid; dat kunnen Vlaanderen, Wallonië en Brussel niet apart. Bovendien denk ik dat Vlamingen veel meer van Nederlanders verschillen dan van Walen.”
Het impasseprobleem – er vinden coalitiegesprekken plaats tussen liefst zeven (!) partijen – is voer voor wanhoop, depressie en woede bij het Belgische volk. Protestbewegingen zijn er dan ook, maar gering en zelden gespeend van zelfspot. Zo was er op 20 januari de politiek neutrale ‘SHAME’-betoging in Brussel en deed Waals acteur Benoît Poelvoorde een oproep aan alle mannen om zich niet te scheren vooraleer er een nieuwe regering was. En zo organiseren enkele Gentenaars een ‘groot volksfeest’ voor het record regeringsvormen, als ironisch statement.
Is het einde van België in zicht? “Nee, het is veel te ingewikkeld om alle structuren uit elkaar te halen,” zegt Jens, nu serieuzer. Hij ziet een scenario van Vlaanderen als staat in Nederland juist wel zitten. “Vlamingen zijn op hun best in de rol van underdogs. Nu kunnen ze foeteren op de beklemmende Belgische staat en de Walen, in een onafhankelijk Vlaanderen zullen ze geen weg kunnen met hun frustraties. Laat ze dan maar kankeren op de Nederlanders!”
