Lílian Vieira

Striemende regen, overweldigend grijs. Maar achter de drempel leeft de vervoerende Latin power van een laatbloeier met groot bereik, ook op een doordeweekse dag in deze Utrechtse straat. Zuco mag dan slapende zijn, in haar stralende leven danst voortdurend een zonnetje. De rijkdom van een soepel hart overwon de armoe, meegekregen veerkracht van het alleen-zijn. En een wereldband zette haar op de kaart. Lezer luister, want deze prachtige en bonte vogel verfraait en verkleurt keer op keer de monotonie van Hollandse harken. Bossanova me, baby!