Op schoot bij ‘chille’ Bouta
‘Ik wist niet dat Desi Bouterse zo’n chille man was,” riep de twintigjarige Groningse stagiaire Agatha Smith uit, enkele seconden nadat ze bij de president van Suriname op schoot belandde. De Nederlandse, die voor haar stage enkele maanden in de Surinaamse hoofdstad Paramaribo verblijft, had gehoord dat Bouterse in het openbaar zou verschijnen en wilde hem nu ook weleens met eigen ogen zien.
De timing had niet ongelukkiger gekund. Bouta provoceerde Nederland en zijn tegenstanders door 25 februari als nationale feestdag uit te roepen. Precies: 25 februari, de dag waarop hij 31 jaar geleden door een coup aan de macht kwam, waarna hij aan het moorden en coke smokkelen sloeg.
Het hoeft niet gezegd dat de nieuwsgierigheid van velen gewekt is als Bouterse ergens in het openbaar verschijnt. Zelfs als democratisch verkozen staatshoofd blijft zijn aantal publieke optredens beperkt. Daardoor verschenen bij de herdenking van de revolutie van 1980 niet alleen aanhangers van Bouterse en zijn Nationale Democratische Partij, maar ook heel wat nieuwsgierige toeristen en Nederlandse stagiaires. Met een groepje vriendinnen toog Agatha de avond van 24 februari naar het ‘plein van de revolutie’ aan de Waterkant, waar Bouterse in verband met de ‘viering’ van 31 jaar staatsgreep aanwezig zou zijn.
Het groepje meisjes had tijdens de herdenking een plaatsje op de eerste rang weten te bemachtigen en leek zich niet zo veel aan te trekken van de historische en politieke gevoeligheid van de situatie. Met hun blikjes Parbo-bier in de hand applaudisseerden ze uitbundig tijdens de kransleggingen ter ere van de militaire staatsgreep in de Nederlandse oud-kolonie. Toen de dames de kans zagen om in de buurt van Bouterse te komen en foto’s te maken, lieten ze deze niet onbenut.
“Vlak nadat Bouterse binnenkwam, verzamelden allerlei mensen zich rond hem om een foto te maken,” vertelt de Groningse vlak na de gebeurtenis. “Zo was hij aan het poseren met een klein meisje. Ik ben op dat moment in zijn buurt gaan staan, want ik wou ook wel met hem op de foto.” Ze is nog steeds zichtbaar aangedaan door wat haar net overkomen is. “Ik stond een beetje onwennig te wachten tot de foto genomen was. Plots zei Bouterse me dat ik anders ook wel op zijn schoot mocht gaan zitten. Ik wist eerst niet goed wat te doen en stond toch enkele ogenblikken te twijfelen. En toen heb ik het toch maar gedaan.”
Toen de studente facility management op de schoot van de voormalige dictator plaatsnam, brak luid applaus uit onder de aanwezigen. First lady Ingrid Bouterse, rechts naast de president, aanschouwde schaterlachend het tafereel. Ook de vriendinnen van Agatha kwamen niet meer bij. “Zij heeft ook altijd geluk,” reageerde een van de andere stagiaires. De foto was minder dan een dag later een hit op het internet en haalde meer dan 20.000 views in 24 uur tijd. Dat bleef ook voor Agatha’s familie niet onopgemerkt – haar zus Marinka twitterde de volgende dag hierover: “Ik vind mijn zus een held.”
Wanneer we nog eens contact opnemen met Agatha, lijkt ze geschrokken van de aandacht en wil ze niet meer reageren. “Zelfs mijn zus werd al gecontacteerd door journalisten met de vraag of ze hen mijn telefoonnummer in Suriname konden geven,” reageert Agatha nog kort. De reacties op internetfora en Facebook zijn dan ook niet altijd positief. “Die stagiaires denken dat ze hier alles kunnen maken,” is de teneur in Suriname. Enkelen zien er de grap wel van in. “Kunnen we bij dezen besluiten dat Desi Bouterse niet langer wrok koestert tegenover het voormalige moederland?”
