Spring naar de content

My secret story

Ik kijk nooit via Net 5 naar Secret Story, maar ik moet oppassen niet verslaafd te raken aan kanaal 14 op het UPC-kastje.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Waar komt mijn fascinatie vandaan? Natuurlijk, het lijntje met Portugal voldoet aan een van mijn voorwaarden voor gewaardeerde televisie: het is live. Dat schept de kans op het onverwachte. Een uitbarsting, een onthulling, een ongeluk. Maar het is wachten op Godot.

Kenmerkend voor het genre is de verveling. Dat haalt de montage niet, dat valt slechts te beleven in realtime. Het geeft een goed gevoel te kijken naar mensen die zich vervelen. Het maakt dat je je goed voelt over jezelf, want jij verveelt je niet. Ook weet jij wél hoe een conversatie op gang te houden en heb jij al lang geleden geleerd dat als iemand zelfs maar zo’n vraag stelt als ‘Ben jij wel eens in Amerika geweest?’, die vraag alleen maar gesteld wordt om zelf antwoord op te geven.

Het is wonderlijk hoe snel de meeste deelnemers in verval geraken. De meisjes maken zich nog wel op, maar al snel hullen ze zich hoofdzakelijk in makkelijke kleding, trainingsjackjes en joggingbroeken.

Kijken naar Secret Story via kanaal 14 is als in de bosjes liggen in de hoop heimelijk een vrijend paartje te kunnen observeren. Je kunt natuurlijk net zo makkelijk een ondeugende film downloaden, maar dat is je kick niet. Ik heb een geheim, ik geef het toe. Ik ben een voyeur. Een moderne.