Pril sex-appeal
Mark Rutte is een it-boy. Een eligible bachelor. Zomaar. Plots. Sterker nog: Mark Rutte is seks. Vrouwen lijken zoiets gelijktijdig te bepalen vanuit een collectief oestrogeen-gps. Het is onpeilbaar, maar feilloos. Ineens willen we met z’n allen een Carla Bruni bij hem doen. Of dan toch op zijn minst een Ruby Rubacuori.
Zo was daar pardoes de affairettelink met VVD-genoot Ingrid de Caluwé, de lepeltje-lepeltje-sekswens van Quote-columniste Mirjam van den Broeke, verkapte huwelijksaanzoeken in interviews in vrouwenbladen (ondermeer van mijzelf. Mark, zie Grazia nummer 7), een peloton soppende Libelle-cougars, en de Mark-doet-‘t-met-gehoofddoekte-sollicitante-in-‘t-Torentje-fantasie tussen de lezersinzendingen voor het zwoele zomerboek waar Heleen van Royen binnenkort mee komt.
Waarom? In de slipstroom van zijn ontbotte politieke bravoure, ontluikt nu na al die jaren zijn geslachtelijkheid. Niets zo onweerstaanbaar als dat, bij een man als Mark. De goedzak die plots een vlijmscherp randje heeft ontwikkeld. De bebrilde softie die ineens domineert op de parlementaire apenrots. De onhandig-welgemanierde mama’s-jongen die een robuuste leider blijkt. Een begiftigd spreker. Zelfverzekerd. Eigen. Veerkrachtig. Olijk. Cocky zelfs. Ook in overdrachtelijke zin. Het is tijdens opiniekantelingen als deze dat niet onknappe, vrijgezelle, voorheen seksloze minister-presidenten als Mark hun penis ontdekken. En wij daarmee ook.
Zijn verjaardag op 14 februari, zijn geschiedkundige kennis, zijn gevoel voor humor, zijn verdienstelijk pianospel, zijn besef van het belang van de handkus. Zijn fijne laissez faire-achtige skivakantie in Zermatt, daags voor de Provinciale Statenverkiezingen (voor Maxime Verhagen werkt dat dan weer niet). Zijn godsgruwelijk sexy loopje en – voor de liefhebber – zijn hechte vriendschap met Jort Kelder (lees: precies de juiste lamswollen sokken uit Parijs). Het feit dat hij privé in gezellige truien loopt. Dat hij zijn premiers-Mercedes S600 Guard na werktijd verruilt voor de romantische tweedehands Saab die hij kocht bij Haags autobedrijf Wim Kok – en de sticker daarvan laat zitten.
Allemaal top.
Maar niets zo prikkelend als een man die de eerste, enigszins klungelige schreden op het pad naar sexyheidsbewustzijn zet. Ietwat bleu. Nog niet helemaal wetend welke kant-ie op moet. In zo’n man wil je je nagels zetten. Uit zo’n man wil je een hap nemen. Op zo’n man kun je jagen. Dat zijn de allerleuksten – daar doet geen geflirt met de SGP wat aan.
In een interview van een jaar of vijf terug vertelde Mark wat ontwapenende dingen. Dat hij niet houdt van leggings, maar wel van schoonmaken. Dat hij diepe decolletés bij vrouwen die dat eigenlijk niet meer kunnen hebben weinig graag ziet. Maar bovenal: dat hij verlangde naar intimiteit. Dat hij hoopte ooit vijftien kleinkinderen te hebben. Dat hij klaar was voor een vrouw.
Je hebt even moeten wachten Mark. Maar wij zijn ook klaar voor jou.
