Rost van Tonningen spreekt op 4 mei: dat wordt herrie
Haatzaaien, reaguren, wraking – modern leven gaat gepaard met steeds meer herrie. En het wordt niet eenvoudiger nu de oudste zoon van Nederlands grootste nazi ooit (Meinoud Rost van Tonningen) op 4 mei tijdens de dodenherdenking in Culemborg zal spreken.
Zoon Grimbert, nu ook alweer 69, is overigens verklaard anti-nazi, en hij heeft een nogal bewogen geschiedenis. Was het niet beter voor onze gemoedsrust en de zijne als hij deze beurt oversloeg? Heeft hij echt iets van belang te melden op 4 mei?
Duidelijk is: hij wil kennelijk graag. Maar wat precies? Hij wil pas na 4 mei met journalisten praten. Hij heeft overigens als schrijver wel ervaring met de publiciteit, omdat hij een wat prikkelende liberale site runt, boeken schrijft en ook al colums voor de NRC maakte. En hij startte zijn eigen biografie op Wikipedia.
Zijn site, pluspost.nl, lijkt een levendige versie van Elsevier. Er werken enkele bekende journalisten aan mee: Ton Verlind, Geert-Jan Laan, Herbert Blankesteijn. Hier mag een onbekende jonge columnist op 21 januari 2009 met kennelijk instemming van Grimbert schrijven dat hij Wilders een nazi vindt, die geen haar beter is dan Hitler. Dat blijkt dan ironisch. Zucht.
Als je zoekt hoe vaak Grimbert zelf schrijft over Wilders, dan vind je meteen 1070 vermeldingen – misschien zijn het er wel meer, maar het is de verkeerde fascinatie in dit geval. Een kleine opsomming van Grimberts recente meningen, zoals die op zijn site staan:
* NRC-interview Wilders, 12 maart 2011: Wilders is een volleerd organisator en betrouwbare gedoogpartner en de PVV kan wel eens de grootste partij van Nederland worden
* Buruma, 8 maart 2011: Buruma diskwalificeerde zich al als lid van de Hoge Raad al in september 2007 met zijn kritiek op Wilders en een vergelijking met nazi’s
* Proces-Wilders, 8 februari 2011: een showproces, slecht voor de democratie
* Verkiezingen, 30 september 2010: Wilders is een topstrateeg, we zakken nog wat verder weg in de polder
* Einde van sociaal-liberalen, 12 september 2010: Het fanatiek mohammedaanse Pakistan is met zijn kernwapen-arsenaal waarschijnlijk het gevaarlijkste land van de wereld.
Het straalt geen grote rust uit. Dat doet wel het in memoriam dat Grimbert over zijn moeder Florrie schreef:
“Mijn moeder Florentine (Florrie) Sophie Rost van Tonningen Heubel is na een langdurig en slopend proces van ouder worden op twee en negentigjarige leeftijd in België overleden. Mijn moeder, die moed, slagvaardigheid en doorzettingvermogen niet kon worden ontzegd, is haar nationaal-socialistische gedachtengoed – helaas – altijd trouw gebleven. Omringd door een kleine schaar volgelingen bleef zij hardnekkig en onwankelbaar vasthouden aan het gelijk van Hitler en zijn medestanders. In die zin heeft zij het Nederlandse volk, de joden, vele anderen, maar ook haar familie veel leed berokkend. Zij was niet aanspreekbaar voor de vele misdaden die het regime, dat zij en haar man – mijn vader – Meinoud Marinus Rost van Tonningen actief hebben ondersteund, heeft gepleegd. Dat is een drama dat nog wel jaren zal vergen om goed te worden verwerkt.”
Hij vervolgt met te vermelden dat hij bewondering heeft voor de opvoeding die zijn moeder hem gaf ondanks de enorme moeilijkheden na de oorlog, en vermeldt enkele illustere voorvaderen, generaals, admiraals en grootmeesters van de koningin, en van moederszijde bankiers en leiders van handelshuizen.
Grimbert heeft, zoals de voorzitter van de Oranjevereniging uit Culemborg al suggereerde, ‘a chip on his shoulder’. En helaas: Grimbert zoekt kennelijk brede acceptatie – maar die zal hij nooit echt krijgen. In ieder geval niet op 4 mei.
UPDATE, 9.52 uur – Grimbert Rost van Tonningen krijgt nog een trap na van CIDI-directeur Ronny Naftaniël in de Volkskrant: “Ik vind dat hij te weinig heeft gedaan om afstand te nemen van zijn moeder.”
