Spring naar de content

Uw leven heeft een aardverschuiving ondergaan

Koninklijke Hoogheid,

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Eerlijk gezegd heb ik even getwijfeld of ik ‘lieve Máxima’ boven deze open brief zou zetten. Dat komt omdat ik u in de loop der jaren zo vaak heb gezien en gesproken, over u heb verteld en over u heb geschreven, dat u een beetje ‘eigen’ bent geworden. Maar tegelijkertijd is het goed enige afstand te bewaren – u zegt tenslotte ook geen Marc tegen me, maar ‘mijnheer Van der Linden’. En dus blijft u ‘Koninklijke Hoogheid’. Ook in deze verjaardagsbrief.

Ik feliciteer u alvast met uw veertigste verjaardag. Ik heb begrepen dat u deze dag, eind mei, groots gaat vieren, met familie en vrienden, en wens u daar nu alvast veel plezier mee.

Dit jaar staan we niet alleen stil bij uw verjaardag, maar ook bij het feit dat u tien jaar in Nederland bent, althans officieel. Ik zag u twee jaar daarvóór al voor het eerst, in de zomer van 1999. U had uw haren in een vlecht, zag er prachtig uit in uw badpak en leek vooral heel erg verliefd op onze prins. En die liefde was wederzijds.

We hadden toen nog geen idee hoe u heette, maar wel was duidelijk dat dit een bijzondere liefde moest zijn. En dus was u destijds voor journalisten zoals ik prioriteit nummer één. De zoektocht naar uw identiteit zorgde voor – zeker achteraf gezien – lachwekkende situaties. Ik herinner me vooral een gesprek met de burgemeester van een dorpje in Zuid-Duitsland – ene mijnheer Herzog – van wie iemand had beweerd dat het uw vader was. De man bezwoer me echter dat u niet zijn dochter was, maar uiteraard nam ik daar niet zomaar genoegen mee. Pas nadat hij een familiefoto had getoond met zijn vier dochters, die in het geheel niet leken op de mooie dame die wij in Italië hadden ontdekt, geloofde ik hem. Bij het vertrek vertelde hij dat zijn dochters overigens te allen tijde bereid zouden zijn om met de Prins van Oranje te trouwen. Of ik een goed woordje kon doen…


Wat zal het voor u, Koninklijke Hoogheid, een overgang zijn geweest om van een anoniem, vrij bestaan ineens doelwit van de media te worden, toen eenmaal bekend was wie die mooie dame op de foto’s die wij publiceerden werkelijk was. En wat zal het zwaar zijn geweest dat ook uw familie, en met name uw vader, zo fel bediscussieerd werd in ons land, zonder dat u daarop kon reageren.

Ik vind het nog steeds een wonder hoe u in amper twaalf jaar van een anonieme, hardwerkende jongedame een personality bent geworden, die in heel Europa op de voorpagina’s prijkt en schouder aan schouder staat met de groten der aarde. Goed, het huwelijk met de Prins van Oranje heeft ook voor u veel betekend. U kunt daardoor dingen doen die waarschijnlijk niet op uw pad waren gekomen, zoals een VN-functie en uw werk voor het microkrediet. Maar het blijft een aardverschuiving die u in uw leven heeft ondergaan. Er zijn genoeg voorbeelden van mensen, popsterren, maar ook royals, die een dergelijke omwenteling niet konden verwerken. Het gaat u ogenschijnlijk gemakkelijk af en ik heb het idee dat dat vooral komt door twee dingen.

Allereerst uw gevoel voor humor. U ziet van veel dingen de lol in en dat maakt het gemakkelijker om uw huidige leven te relativeren. En daarnaast houdt u oog voor kleine, maar o zo belangrijke details. Een knipoog naar iemand, een klein kindje dat achter een dranghek staat met een tekening of een aardige opmerking aan een druk werkende verslaggever in de lounge van de KLM; niets lijkt u te ontgaan.

De grenzen van wat u wilt laten zien, bewaakt u ook zorgvuldig. Soms is dat moeilijk te verkroppen, zoals die keer dat u boos was dat we een foto van u met bril gepubliceerd hadden en daardoor – heel flauw, vond ik – niet aanwezig mochten zijn bij een fotosessie met uw gezin. Maar de strengheid rondom de foto’s van uw kinderen begrijp ik wel. Voor zover ik kan zien, groeien Amalia, Alexia en Ariane als normale meisjes op en heeft u op Eikenhorst een bijna normaal gezinsleven gecreëerd. Ik vind het knap dat u vóór uw veertigste van zo veel dingen al een succes heeft gemaakt, een extra reden voor felicitaties. Mocht ik u op of rond uw verjaardag zien, wees dan niet verbaasd als u – geheel tegen mijn gewoonten in – vanuit het persvak zachtjes hoort zingen:


Feliz, feliz en tu día,

Amiguita que Dios te bendiga,

Que reine la paz en tu vida,

Y que cumplas muchos más.

Maak er een mooie verjaardag van.

Hoogachtend, Marc van der Linden