Welke weldenkende dame wil gekooid worden?

Wel gefeliciteerd! Je bent goed bezig. Veertig en bijna koningin. Missie geslaagd, zou ik zeggen. Weet je nog van je gemok in de auto omdat papa Coqui niet naar het luxe vakantieoord reed waar je schoolvriendinnen verbleven? Grappig hè? Nu ga en sta je waar je wilt. Oma zal trots zijn. Je weet op welke ik doel, toch? Carmenza, de moeder van je moeder, die er een levenstaak van maakte om haar vier dochters aan belangrijke mannen te koppelen. De poloruiter van je moeder bleek nog getrouwd en niet heel rijk. Maar jij overtrof haar stoutste verwachtingen. De wereld ligt aan je voeten – en iedereen die ze likken wil.

Lang begreep ik geen sikkepit van jouw keuze voor onze Prins Pils. Wat zag zo’n sprankelende Argentijnse in deze kleurloze brokkenpiloot die met chagrijn een lintje doorknipte? Uiteraard erotiseert macht, maar hallo: waren er geen grenzen? Machtige mannen genoeg en alleen al de namen van je ex-vriendjes klonken exotischer dan Willem-Alexander. Ik kon me niet aan de indruk onttrekken dat je meer gecharmeerd was van zijn verliefde verleidingsacties dan dat jij kriebels voor hem voelde.

Maar afgezien van Alex…

Welke weldenkende dame wilde gekooid worden? Onder een vergrootglas leven? Wie stemde toe om voor het huwelijk te worden getest op baarvaardigheid? Welke econome ondertekende een contract waarmee ze bij een echtscheiding afstand deed van haar kinderen? Nee, het verlangen om een tiara te dragen moest louter tot de gedachtewereld van kleutermeisjes behoren. Dacht ik.

Toch niet. Door publicaties over schavuit Bernhard kreeg ik inzicht in de macht van de monarchie, en door gesprekken met jouw omgeving voor een artikel leerde ik je beter kennen. Ik begreep dat je daadwerkelijk een prinsessenbestaan ambieerde, en ik snap inmiddels waarom.

Je bent gevoelig voor status. Je flaneert graag in haute couture. Zolang niemand inzoomt op een vetrol, gedij je bij aandacht en je praat echt graag met de mensen, alle mensen, maar het liefst met de groten der aarde, en – hoe geestig – die tonen zich dan vooral vereerd door een ontmoeting met jou. Omdat je een prinses bent!

Een prinses krijgt bloemen en applaus, en een prinses, zo leerde ik, wordt geen strobreed in de weg gelegd. Hoezo gouden kooi? Van paparazzi heb je geen last. Sinds de Mediacode kun je op je gemak door de Hema struinen en ongestoord fietsen op de hei – wie daarvan toch een kiekje publiceert, is er gloeiend bij. Ook van de serieuze pers heb je weinig te vrezen. De kranten hebben het koningshuis van oudsher zelden kritisch gevolgd. Er verschijnen hooguit wat stukjes wanneer de Nederlander twijfelt aan jouw inzicht in de Nederlander, of wanneer er wordt gejongleerd met feiten over je vaders verleden of verre vakantiehuizen.

Natuurlijk mag je niet lam worden op een officiële borrel, maar je kunt nog steeds feesten dat het een lieve lust is. Als jij een hippe Amsterdamse club afhuurt, kun je met je billen schudden wat je wilt zonder dat er een haan naar kraait, want de medewerker die kletst, wordt aangeklaagd. En als jij wilt dat die inspirerende kunstenaar en belangrijke politica morgen bij jou komen dineren, hoef je hen maar te (laten) bellen en ze schuiven aan. Ook dan hoef je niet bang te zijn voor praatjes. Roddelen over de prinses is niet sjiek, en dom bovendien, want een prinses heeft het laatste woord. Wie haar tegenspreekt, wordt niet geloofd. Voor zowat elke handeling of contact met jou bestaat een contract en wanneer je werkelijk uit de bocht vliegt, weet je dat er wordt geschikt en heet je Marloes of Anna.

Chapeau, Máxima. Je kunt doen wat je wilt en je krijgt er dik voor betaald. Goed geregeld, en niet alleen voor jezelf. Van je salaris kan je berooide vadertje ook lekker leven en vliegt mama over om op de kids te passen – of nee, voor dat laatste bestaat weer een ander potje. Hoe dan ook, je ouders zullen blij met je zijn. Wij Nederlanders zijn dat ook. Jij hebt die aan de PlayStation verslaafde Oranje omgevormd tot een stralende prins met zin in het koningschap. Jij doet hem goed, en jij doet het fantastisch met hem, al zou jullie populariteit nog verder stijgen als je ook voor Alex een stylist, diëtist, white smile en een hippe kapper regelt. Maar een type als jij heeft zo’n minimake-over aan de vooravond van de abdicatie natuurlijk zelf al op de agenda gezet.

Succes in de toekomst, en ik hoop dat Trix snel opstapt, want je popelt natuurlijk om als koningin door het leven te gaan.

Groet, Astrid Theunissen