‘We hebben een non-leider in huis’
Hij werd ingehaald als de Verlosser van de PvdA, maar na een knullig verlopen formatie loopt fractieleider Job Cohen zielloos rond in Den Haag. En welke richting duwt hij zijn partij eigenlijk op? Een PvdA-ideoloog: ‘Als ik een oproep moest plaatsen, dan luidde de tekst: Partij zonder leider zoekt verhaal.’
Zie hem gaan door de gangen van Den Haag, gebogen, traag, bijna schuifelend, dicht bij de muren, alsof hij houvast zoekt. Het donkerbruine pak valt ruim, de vuurrode stropdas is te opzichtig. Bleek, grauw gezicht. Zwarte, vormeloze schoenen, maar gelukkig geen Mephisto’s. Een verlegen knikje in het voorbijgaan. Job Cohen lijdt – en er lijkt geen einde aan te komen.
Wat gaan ze met hem doen na de zomer? Dat kabinet-Rutte zal zo lang mogelijk overeind blijven, zeker nu er in de senaat steun is van de SGP. Als Cohen pech heeft, moet hij zelfs bijna vier jaar wachten tot de volgende Tweede Kamerverkiezingen, die staan gepland voor woensdag mei 2015. Dat betekent vier jaar oppositie voeren, een politieke stijl die hem gewoonweg niet ligt.
We zagen het vorige week weer tijdens het debat waarin het kabinet haar financiële beleid moest verantwoorden. Op enig moment noemde Geert Wilders hem ‘Sint Job van de grachtengordel’. Dit was het moment om naar de interruptiemicrofoon te lopen en de PVV-leider de oren te wassen. Maar Cohen bleef zitten, fluisterde even met vice-fractievoorzitter Jeroen Dijsselbloem en liet het moment passeren dat alles in zich had om in alle avondjournaals uitgezonden te worden.
Het Kamerwerk is niet zijn ding, het is vaker genoteerd. Hij was er ook niet voor aangetrokken, ruim een jaar geleden. Job Cohen ging naar Den Haag om premier te worden. Niemand hield er rekening mee dat hij in de oppositiebanken zou belanden. En nu hij daar toch zit, en worstelt, terwijl een andere nieuwkomer als Emile Roemer nu al betere rapportcijfers krijgt, zwelt de kritiek in de partij aan.
Lees het gehele artikel in de HP/De Tijd van deze week.
