Ongewild icoon
Elke revolutie, zo ook de Arabische, kent zijn iconen. In Tunesië was het Mohamed Bouazizi, de fruitverkoper die zichzelf in brand stak en daarmee een woedende menigte op de been bracht. In Syrië kan niemand meer om de dertienjarige Hamza Ali el-Khatib heen. De jongen liep een maand geleden met zijn vader mee in een protest en verdween vervolgens. Vorige week werd zijn lichaam vrijgegeven. Gruwelijk verminkt, zoals te zien valt op YouTube: zijn gezicht is paars opgezwollen, zijn lichaam vol kogelgaten, zijn nek gebroken, knieën ingeslagen en zijn genitaliën afgeknipt.
Hamza’s dood heeft een storm van verontwaardiging veroorzaakt in het land waar door protesten al meer dan duizend dodelijke slachtoffers zijn gevallen, onder wie 25 kinderen. Demonstranten gingen afgelopen weekend gewapend met posters van Hamza de straat op. Zijn naam klonk overal. Op Facebook stromen de speciaal voor Hamza aangemaakte pagina’s vol met steunbetuigingen en wanhoopskreten: ‘O, internationale gemeenschap, help ons toch. Ons regime bestaat uit slagers.’
Dat Hamza symbool is geworden van Syrische protesten doet denken aan Mohammed al-Durra, het twaalfjarige Palestijnse jongetje dat tijdens de tweede Intifada in 2000 de dood vond. De beelden, waarop te zien is hoe hij tijdens een vuurgevecht in de armen van zijn vader sterft, zorgden voor grote beroering wereldwijd. Overigens is nog steeds niet duidelijk welke kogels de jongen doodde: die van de Palestijnen of die van de Israëliërs. Volgens die laatste hebben de Palestijnen Mohammed zelf gedood en schandelijk misbruikt voor hun propaganda. Het is wachten tot Assad met een vergelijkbare verklaring komt.
