Spring naar de content

Jan Smeets

Jan Smeets (Einighausen, 1945) is Mr. Pinkpop. Het door hem opgerichte festival vindt dit Pinkster-weekend voor de 42ste keer plaats.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Redactie

Wat is uw huidige gemoedstoestand?

Al 42 jaar lang droom ik rond deze periode dat ik vergeten ben het podium voor Pinkpop te bestellen. Op een ander vlak treft de dood van een goede vriend me. Hij was al veertig jaar mijn fysiotherapeut. Vooral als ik alleen in de auto zit, kan ik me daardoor depri voelen.

Wie zijn uw helden?

Wouter Bos, Bill Clinton, Nelson Mandela, Frans de Munck, Zinedine Zidane, Lance Armstrong, Barack Obama, Bruce Springsteen en Frans Willeme.

Aan wie ergert u zich?

Aan mensen waar de jaloezie van af druipt. Jaloezie is een van de grootste kwalen van dit land.

Lijkt u op uw moeder?

We hebben alleen dezelfde kin. Ik heb altijd dingen gedaan waarvan zij zei: “Moet dat nou Jan? Kijk uit!” Mijn vader was juist ondernemend en had altijd grootse plannen.

Wat is uw grootste angst?

Ik rook niet, ik drink niet en ik heb nooit drugs gebruikt. Dan alsnog kanker krijgen is mijn angst. En dat alle rokers dan kunnen zeggen: “Zie je wel, het heeft niet geholpen.”

Bidt u weleens?

Absoluut niet. Ik ben rooms-katholiek opgevoed, maar heb het geloof lang geleden afgezworen.

Heeft u ooit een mystieke ervaring gehad?

In mijn jeugd zat de hand van mijn broer Piet eens vol wratten. Mijn moeder stuurde hem naar een gebedsgenezer. Twee dagen later werd hij wakker en was hij wrattenvrij. Het is dat ik erbij was, anders had ik het nooit geloofd.

Bent u aantrekkelijk?

Ik krijg weleens positieve reacties als ik ergens met mijn foto in sta. Ik schijn ook een aparte stem te hebben. Onlangs had ik een Duitse vrouw aan de telefoon die opeens zei: “Du hast ein geile Stimme.”


Bent u monogaam?

Sex, drugs & rock-‘n-roll? Voor mij geldt alleen de rock-‘n-roll.

Wat is uw definitie van geluk?

Lekker achterover leunen en alle mooie dingen in mijn leven de revue laten passeren.

Waar schaamt u zich voor?

Dat ik altijd gelijk wil hebben. Ik heb lang in de provinciale en gemeentelijke politiek gezeten. Daar dacht ik vaak de wijsheid in pacht te hebben en probeerde ik mijn gelijk soms op de verkeerde manier af te dwingen. Maar schamen is wat veel gezegd.

Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?

Toen mijn fysiotherapeut overleed. Ik jank sowieso snel. Op begrafenissen heb ik al vaker toespraken gehouden. Ik hou het nooit droog.

Als u iets aan uzelf zou kunnen veranderen, wat zou dat dan zijn?

Vijf kilo afvallen en op die 85 kilo blijven. Als dat lukt, maak ik me minder druk om zaken als artrose of suiker.

Wie is uw grootste liefde?

Pinkpop.

Wat is uw grootste ondeugd?

Dat ik me met van alles en nog wat bemoei en altijd mijn mening klaar heb. Ik schrijf ook ingezonden brieven naar kranten en tijdschriften – meestal trouwens onder een pseudoniem.

Van wie heeft u het meest geleerd?

Mijn pa. Leen nooit geld, koop pas wat als je het kunt betalen.

Wanneer was u het gelukkigst?

Toen ik weer op aarde terugkwam nadat ik zeven jaar geleden aan mijn hart ben geopereerd. Ik had maar dertig procent overlevingskans en heb nu een kunstklep.

Welke eigenschap waardeert u in een man?

Ik hou van mensen die zich laten gelden. Doeners. Dat geldt ook voor vrouwen. Mensen die elke dag om vijf uur thuis komen en met de pantoffels aan voor de televisie gaan hangen, daar schieten we niks mee op.


Wat is uw dierbaarste bezit?

Mijn agenda’s. Ik heb ze allemaal nog, vanaf de lagere school. Door de narcose tijdens mijn hartoperatie kan ik me sommige dingen niet meer goed herinneren. Mijn agenda’s zijn als dagboeken voor mij.

Hoe ontspant u zich?

Lekker eten in het restaurant van mijn goede Italiaanse vriend Marco in Maasmechelen. Verder fiets ik graag en luister ik keihard mijn favoriete muziek in de auto, zoals van Neil Young, Tom Petty, Everly Brothers en Bob Dylan, maar ook Foo Fighters.

Wat is uw grootste prestatie?

Dat ik het al 42 jaar volhou om Pinkpop te organiseren.

Wat is uw grootste mislukking?

Dat ik geen instrument bespeel en geen Frans spreek. Ik heb nooit de moeite genomen die dingen onder de knie te krijgen.

Gelooft u in God?

Nee. In een van hun laatste levensjaren ben ik met mijn ouders naar het Vaticaan gegaan. Toen we daar rondliepen, dacht ik wel: het zal goddomme toch niet zo zijn dat het allemaal wél waar is, hè?

Welk leed heeft u anderen berokkend?

Misschien zijn er wel mensen die het zich erg hebben aantrokken dat ze van mij geen backstagekaarten hebben gekregen.

Wie hoopt u nooit meer terug te zien?

Mensen die ontwikkelingen hebben gedwarsboomd op basis van jaloezie en niet geloofden in mijn oprechte intenties. Daar zijn er wel een paar van, maar de meesten zijn al overleden.

Hoe is ongeluk te vermijden?

Dat ik het ondanks mijn gezonde levensstijl toch aan mijn hart kreeg, betekent dat ongeluk niet te vermijden is.

Wat is de beste plek om te wonen?

Einighausen. Ik ben er geboren en getogen en wil er nooit meer weg.


Wat is uw devies?

Niet roken, niet drinken en geen drugs gebruiken, dan kun je levenslang alle edities van Pinkpop halen.

Onderwerpen