Spring naar de content

Vijf episch falende politici

Zoals Job Cohen kan beamen is politicus zijn geen simpele baan. Je moet goed kunnen liegen zonder te liegen. Je moet authentiek en betrouwbaar met je hoofd kunnen knikken terwijl je luistert naar een onsamenhangend verhaal van een zwevende kiezer. En bovenal, moet je in het verkiezingstijd kunnen lullen als brugman. Dat dit laatste wel eens mis kan gaan bewijzen de onderstaande politici op hilarisch dramatische wijze.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

1. ALVIN GREENE
In 2010 won Alvin Greene vanuit het niets de Democratische primaries voor een Senaatszetel in South Carolina. De werkloze Greene deed dit zonder campagnebudget, hulp van de plaatselijke Democratische partij, of enige kennis van zaken. Partijgenoten van Greene hadden dan ook al snel het vermoeden dat hij was ingehuurd door de Republikeinen.

Een smerige truc van de GOP of niet, Alvin Greene werd in 2010 officieel de Democratische kandidaat voor de staat South Carolina. Twee dagen na zijn overwinning werd hij aangeklaagd wegens het sturen van seksueel getinte sms’jes naar een tiener. Het bleek het startschot van een serie van bizarre media-optredens van Greene. Zo probeerde hij heel sneaky moeilijke vragen te omzeilen door tijdens het antwoorden steeds zachter te praten. Lastige journalisten voor de deur joeg hij weg door als een driejarig kind heel hard NO NO NO NOOO!!! te roepen. Toen deze tactieken niet werkten stapte Greene over op plan C:

<iframe width=”410″ height=”269″ src=”http://www.youtube.com/embed/_HER2pGdAak#t=40s” frameborder=”17″ allowfullscreen></iframe>

The most articulate voice of liberalism today is van plan om het Obama moeilijk te gaan maken in 2012.

2. PHIL DAVISON
Phil Davison is een gemeenteraadslid van een gehucht in Stark County, Ohio. In 2010 vond Davison tijd voor een volgende stap in zijn politieke carrière, want hij deed mee aan de verkiezing voor penningmeester van Stark County. Bij zo’n stemming moet je denken aan een halfvol achterafzaaltje in het buurthuis met de usual suspects.

Maar niet in het hoofd van Phil Davison. In zijn hoofd stond Davison voor een groep middeleeuwse Schotten vlak voor een allesomvattende veldslag. Bijna zes minuten lang schreeuwt Davison onophoudelijk naar zijn verbijsterende publiek. Afgewisseld met woeste blikken en zenuwachtig gegiechel. Na één minuut komt Phil Davison pas goed los:

<iframe width=”410″ height=”269″ src=”http://www.youtube.com/embed/IMgyi57s-A4#t=14s” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>
Onder de Bravehearth-theme klinkt elk geschreeuw heroïsch, dat dan weer wel.

3. BASIL MARCEAUX.COM
Basil Marceaux.com deed in 2010 mee aan de Republikeinse primaries voor het gouverneurschap van Tennessee. Naast zijn ongebruikelijke naam viel Marceaux.com vooral op door enkele opmerkelijke wetsvoorstellen. Zo stelde Marceaux.com voor om boetes uit te delen aan mensen die rondlopen zonder vuurwapen, wilde hij verder stoplichten stoppen en beloofde hij toekomstige stemmers levenslange immuniteit voor rechtsvervolging binnen de staat.

<iframe width=”410″ height=”345″ src=”http://www.youtube.com/embed/1hvaeHllwtw” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>
Met ondertitels.

4. KOICHI TOYAMA
In 2007 doet straatartiest Toyama mee aan de gouverneursverkiezingen voor Tokio. Net als elke andere kandidaat krijgt hij vijf minuten zendtijd op de publieke televisie. Een kans die deze – volgens Wikipedia – extreem linkse anti-establishment nationalistische anarchist met beide handen aangrijpt. Vanaf de start gaat hij helemaal los op wat er fout is aan Japan, dat er geen hoop is. En dat Japan in zijn geheel maar beter vernietigd kan worden.

<iframe width=”410″ height=”345″ src=”http://www.youtube.com/embed/pOuumGX-6uc” frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>
In 2008 deed Toyama ook een gooi naar het Witte Huis.

5. JESSE KOCZON
Het volgende verhaal is helaas iets minder grappig. Jesse Koczon was een patriottische hardwerkende Amerikaan met slechts één doel in zijn leven: gouverneur worden van New Jersey. Meer dan de helft van zijn leven spendeerde deze grootdenker aan zijn politieke droom.

Maar met het verstrijken van de jaren begon Koczon te begrijpen dat zijn leeftijd een handicap was die ervoor zou zorgen dat hij nooit baas van the garden state zou worden. Omringd door familieleden hield Jesse Koczon een heftige emotionele speech waarin hij zijn onmacht verwoorden.

<iframe width=”410″ height=”345″ src=”http://www.youtube.com/embed/4VXfNxcefJ8″ frameborder=”0″ allowfullscreen></iframe>
Jesse gaf zijn American dream niet op en werd twee jaar later alsnog gouverneur van New Jersey.