Kleyn over VK-recensie: ‘Het is echt een haat-stukje’
Matthijs Kleyn, voor velen beter bekend als Jakhals Thijs van DWDD, heeft een debuutroman geschreven. Vita, naar eigen zeggen een roman over het thema depressie, gaat over de relatie tussen hem en zijn huidige vriendin. Ze zijn nu nog steeds bij elkaar, maar in zijn boek gaat ze dood.
Op de website van De Wereld Draait Door staat dat Vita toe is aan een vierde druk, klopt dit?
Matthijs Kleyn: “Op het moment wordt het boek voor de vierde keer gedrukt. Ik vind het helemaal te gek, het is zo onwerkelijk. Om eerlijk te zijn snap ik er niets van. Ik ben een televisiemaker en ik heb niet zoveel verstand van hoe dit soort dingen in zijn werk gaan, maar ik ben er gigantisch blij mee.”
Waarom en wanneer heb je besloten dat je Vita wilde schrijven?
“Ik was op zoek naar boeken die zich aansloten bij het gevoel en de situatie waarin ik toen verkeerde, maar die waren er niet. De angst dat mijn toenmalige én huidige vriendin niet genoeg van het leven hield om ermee door te gaan. Nergens vond ik de bevestiging in boeken. We zijn twee weken uit elkaar geweest, in die periode begon ik met schrijven. Meerdere malen heb ik het boek weggelegd om er vervolgens weer aan te beginnen. In totaal heb ik er ruim drie maanden over gedaan. Prometheus was enthousiast en wilde het boek meteen publiceren.”
Ben je van plan nog meer boeken te schrijven?
“Ze zeggen dat je pas een schrijver bent als je tweede boek ook een succes is. Ik ben inderdaad begonnen aan het eerste hoofdstuk van een nieuw boek, maar ik heb er op het moment niet echt de tijd voor.”
Is Vita gebaseerd op de werkelijkheid?
“Tweederde van het manuscript was af toen ik het inleverde bij de uitgeverij. Ik liep vast. Pas toen zij lieten weten dat ze het goed vonden, heb ik het einde erbij verzonnen. In het echt leeft mijn vriendin gelukkig nog. Ik heb eigenlijk opgeschreven wat toentertijd mijn nachtmerrie was.”
Wat vind je vriendin van het boek?
“Ze vindt het mooi. Ze heeft me vanaf het begin gesteund en vond het geen probleem dat het gepubliceerd ging worden.”
Wat vind je ervan dat[[popup file=”2011-06/afbeelding-21.png” description=” Volkskrant recensente Danielle Serdijn” alt=” ” align=”inline” ]] Vita compleet afkraakt?
“Ik kreeg een mailtje van mijn uitgeverij waarin zij zeiden dat de Volkskrant van plan was het boek helemaal te slopen. Ik weet dat de Volkskrant niet van zulke boeken houdt. Het is misschien te Kluun-achtig. Op het internet krijg ik alleen maar goede berichten van mensen die Vita hebben gelezen. Toen ik de recensie las, moest ik lachen. Het is echt een haat-stukje. Ik weet dat mijn verhaallijn origineel is, dus ik vind dat Serdijn daar wel iets over had mogen zeggen. In plaats van mijn hoofdpersoon een druiloor te noemen en citaten te gebruiken die niet eens in mijn boek staan. Ik had iets meer opbouwende kritiek verwacht. Ik kan niet oordelen of mijn boek proza of literatuur is, maar om nou steeds te blijven herhalen dat ik maar ‘een televisiemakertje’ ben, vind ik een beetje denigerend. De recensie is gewoon kort door de bocht.”
Als je wat tegen Danielle Serdijn zou mogen zeggen, wat zou dat zijn?
“Aan de hand van haar recensie zou ik nul sterren moeten krijgen, maar ze geeft me een ster. Ik heb nog nooit in mijn leven een ster gehad, ik ben dan ook heel erg benieuwd waar ik die aan te danken heb. Waarom geeft ze me niet, met het commentaar dat ze geeft, nul sterren? Ja het raakt me wel. De Volkskrant is samen met het Parool mijn favoriete krant. Als een vriend zegt dat je een lelijk kind hebt, komt dat harder aan dan als een buitenstaander dat doet. Bij de buitenstaander zou ik denken: lekker boeiend, ik vind mijn baby mooi.”
