Joustra praat wapenhandel met Bouterse goed: ‘We zijn tenslotte ook bevrijd door wapens’
Arendo Joustra is een druk bezet man. Naast redactiechef van formuleweekblad Elsevier (volgende week weer Pas op uw Pas!) was hij ook jarenlang voorzitter van het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren. En de Zeeuw heeft nog een klusje: hij is secretaris van de Stichting Willem Oltmans, die de archieven van de omstreden oud-journalist (1925-2004) beheert. Joustra verdedigt Oltmans’ misstappen (onder meer intermediair voor wapenleveranties aan Bouterse) wel héél fanatiek. Joustra vindt wapenhandel niet per definitie fout. ‘”We zijn tenslotte ook bevrijd door wapens.”
In zijn functie als archiefbewaker staat Joustra lijnrecht tegenover journalisten die openheid willen. Toen de persmuskieten van Argos (VPRO-radio) hem vroegen of ze mochten controleren of Oltmans zich vaker met wapenhandel bemoeide, kregen ze nul op het rekest.
Nu, een week later, mogen de VPRO-journalisten tóch de archieven in. Voorwaarde is dat ze alleen mogen zoeken naar een antwoord op één gerichte vraag – te weten: waarom werd Oltmans in 1992 Zuid-Afrika uitgezet?
De reden van Joustra’s aanvankelijke verzet tegen openheid is dat de dagboeken nog uitgegeven moeten worden. Tegen de Volkskrant zei hij: “Dat zou toch sneu zijn voor de uitgever? Dan wordt het hele archief meteen leeg gegraasd.”
Andere, opvallendere opmerking van Joustra: wapens proberen te verkopen aan Bouterse is helemaal niet erg! Op de vraag van Villamedia of hij geschokt was toen hij hoorde van de Argos-onthulling: “Nee, dat zou een typisch Nederlandse reactie zijn in de trant van: wapenhandel is per definitie fout. Maar we zijn tenslotte ook bevrijd door wapens. De reputatie van Oltmans interesseert de stichting niet. Het gegeven dat Oltmans deals maakte is overigens al eerder beschreven. De stichting heeft maar één doel: dagboeken uitgeven. Dat is een hele klus, die vrijwillig wordt gedaan of tegen een hele kleine vergoeding.”
Saillant: in 2003 was Joustra nog wél geïnteresseerd in de reputatie van Oltmans. Tegen HP/De Tijd, dat toentertijd een portret maakte van de ‘gehaaide goochelaar’, liet Joustra blijken grote waardering te hebben voor de werkwijze van Oltmans. “Omdat hij altijd een open blik heeft gehad. Oltmans is niet iemand die kluitjesvoetbal speelt. (..) Hij was een journalist die niet thuis bleef zitten, maar die op stap ging, ook naar mensen als Soekarno en Bouterse, die destijds nergens in de Nederlandse media hun verhaal konden vertellen. In die zin is hij een journalist waar ook de jonge generatie een voorbeeld kan nemen.”
