Mariko Peters en de geloofwaardigheid
Nieuwe ontwikkelingen rond Mariko Peters. Robert, de partner van het in opspraak geraakte GroenLinks-Kamerlid, kwam maandag (de dag dat dit blad ter perse gaat) met een verklaring op zijn eigen website. Maar Peters, degene om wie het allemaal draait, bleef zwijgen. Datzelfde gold voor haar partij GroenLinks.
Vorige week onthulde dit weekblad dat Peters (42) medeplichtigheid aan kinderontvoering kan worden verweten. Roberts drie kinderen verbleven toen al sinds april in haar en Roberts huis in Den Haag, terwijl ze conform in 2008 gemaakte afspraken allang naar hun moeder in Engeland hadden moeten terugkeren. Dat is inmiddels gebeurd. Vorige week dinsdag, de dag dat Peters en GroenLinks een kort geding om publicatie van het HP/De Tijd-artikel tegen te houden toch niet aandurfden, liet Robert aan zijn ex weten dat hij de kinderen vier dagen later zou terugsturen. Zo lijkt er (voorlopig) een einde te zijn gekomen aan de ontvoeringszaak.
Peters had een uitgebreide vragenlijst van HP over de zaak niet willen beantwoorden. Robert ontkent nu op zijn website dat er van ontvoering sprake is geweest. Hij gaat echter voorbij aan het feit dat het ministerie van Veiligheid en Justitie die term wel degelijk gebruikte in correspondentie.
Ook meldde HP afgelopen week dat Peters in 2005 een dubieuze rol heeft gespeeld bij het toekennen van een subsidie aan de organisatie van Robert. Die vroeg een bijdrage van het Prins Claus Fonds voor een project in Afghanistan. Het fonds vroeg de Nederlandse ambassade om advies. Op die ambassade werkte Mariko Peters, die zich blijkens e-mails ‘graag’ van die taak kweet. Zij en Robert hadden inmiddels een (toen nog geheime) verhouding.
Het Prins Claus Fonds dankte de diplomate Peters uiteindelijk hartelijk voor de ‘uitermate behulpzame achtergrondinformatie’ en maakte 38.000 euro subsidie vrij voor Roberts project. Dat was zelfs meer dan hij had verwacht, mailde Robert aan zijn minnares.
Volgens hun gedragscode zijn diplomaten verplicht om ‘zelfs ook maar de schijn van belangenverstrengeling te vermijden’. Eind vorige week kondigde het ministerie van Buitenlandse Zaken een aanvullend feitenonderzoek aan. Dat onderzoek zou afgelopen maandag beginnen.
GroenLinks zit intussen stevig met de zaak in haar maag. Ook al omdat toenmalig fractieleider Femke Halsema vorig jaar tijdens een debat over PVV’er Eric Lucassen op ferme toon stelde: “Kamerleden die in opspraak raken, vormen een serieus probleem voor de geloofwaardigheid van de politiek. (-) Voor het goed functioneren van de Kamer geldt niet alleen of je wel of niet veroordeeld bent.”
