Spring naar de content

Ivo Niehe: ‘Ik haat interviews’

Ivo Niehe (65) heeft veel te vieren: dertig jaar TROS TV Show, een jubileumtheatershow, een optreden in Parijs. Maar dat wil niet zeggen dat hij daar graag interviews over geeft. Integendeel. ‘Jij en ik hebben totaal geen klik.’

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Boudewijn Geels

Ivo Niehe probeert zijn irritatie aanvankelijk te verbergen. Hij parkeert zijn donkerblauwe MG-stationcar voor zijn grote vrijstaande huis in een lommerrijke laan in Bussum en stapt uit. De vermaarde tv-interviewer stelt zich nog niet voor. “Even de sleutel pakken,” bromt hij, en hij verdwijnt in zijn woning. Anderhalve minuut later komt hij de voordeur van het huis links naast het pand waarin hij zojuist verdween uit. Jawel, Niehe bezit twéé kolossale vrijstaande huizen, pal naast elkaar.
We mogen binnenkomen. De uitgestoken hand, het knikje. “Ivo Niehe.” Eerste deur rechts, de voorkamer. Houten vloer, een comfortabele sofa met blauw-wit kleed voor het raam, links tegen de muur een tafel met houten banken. “Ga zitten. Koffie?” Niehe (spijkerbroek, slobberige blauwe sweater) wacht het antwoord nauwelijks af en beent uit beeld. Enkele seconden later klinkt het geraas van een Senseo. Hij komt terug met één kopje.
“Melk?” Hij giet wat vloeistof uit een lichtblauw pak in de koffie. Het spul is doorzichtig als water.
Een voorzichtige vraag: ís dit eigenlijk wel melk?  “Ja,” klinkt het kortaf.
Dan komt de aap uit de mouw. “Het is dat je dit hebt afgesproken met de mensen van mijn kantoor, maar ik geef thuis nooit interviews.” Hij interviewt zelf toch ook graag bij de sterren thuis? “Ja, maar dan vraag ik van tevoren: vind je het een probleem of niet? Met mijn gezin heb ik afgesproken dat we werk en privé volkomen gescheiden houden.” Met ‘de mensen van kantoor’ is hij dan ook nog niet klaar, zegt hij omineus.
Ivo Niehe ‘haat’ het geven van interviews. Acht jaar geleden gaf hij in HP dan ook zijn ‘allerlaatste’ interview, zei hij toen zelf. Nu: “En dat meende ik toen ook écht.”
Een reality check leert Niehe dat hij iets te verkopen heeft. Zijn TV Show bestaat dertig jaar, er komt een jubileum-theatershow aan en in oktober staat hij zelfs op de planken in Parijs, met een voorstelling over zijn idool Yves Montand.
Het jubileum van zijn beroemde TROS-interviewprogramma vindt hij eigenlijk geen interview waard. “Als ik geen theater had gedaan, had je me niet te spreken gekregen. Voor tv heb ik geen publiciteit nodig. Ik vind het werk heerlijk, maar alles eromheen, wat ik niet controleer, daar kan ik geweldig onrustig, en soms ook ongelukkig van worden.”
Dat geldt voor dit interview, maar ook voor talkshowbezoek. Dit voorjaar zat hij in De Wereld Draait Door, tegenover het onberekenbare duo Matthijs van Nieuwkerk en Jan Mulder. Live. Levensgevaarlijk. “Op zo’n moment denk ik: laat ik de motor maar aanzetten, dan is het risico zo klein mogelijk. Ik ben geloof ik twaalf minuten non-stop aan het woord geweest.”
Dit interview vertrouwt hij ook niet. Hij had het zelfs bijna afgezegd. “Ik had van de mensen van kantoor begrepen dat jullie het volgens jullie format ‘51 vrijpostige vragen’ wilden doen. Daar had ik geen zin in.”
De mensen van kantoor waren abuis. Wel is het zo dat ze nota bene zelf hadden voorgesteld om het interview in de ‘51 vrijpostige vragen’-vorm te gieten. Was Niehe bang voor die verwachte vrijpostigheid? Hij schudt het hoofd. “Dat niet zozeer. Ik had gewoon geen trek om wéér, voor de duizendste keer, alle vaste goede en – zogenaamd – slechte dingen van Ivo Niehe langs te gaan.”

Lees het hele artikel in de HP/De Tijd van deze week.

Onderwerpen