Spring naar de content

Cisca Dresselhuys: ‘Ik ken overal een fatsoenlijke taxichauffeur’

In de ogen van Cisca Dresselhuys brengt een auto je van a naar b. Niet meer en niet minder. Ze mijmert nooit over droomauto’s. Nou, misschien zo’n grote, oude bak uit de tv-serie Mad Men. Dresselhuys: “Mijn generatie in de jaren zeventig, met name ‘in vrouwenkringen’, had nul interesse in auto’s. Nadat ik slaagde voor het rijbewijs op mijn 32ste, was de eerste auto die ik kocht een tweedehands Fiat 128.”

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Nu rijdt ze een tweedehands Daihatsu Terios. Daarin zit Dresselhuys weinig omdat ze het ‘met al die asociale bumperklevers en vrachtauto’s’ niet meer leuk vindt op de weg. Ze laat zich al jaren vervoeren per trein. Dresselhuys: “Ik vind dat heel prettig. Als je dagelijks een vaste route aflegt, kom je vanzelf in contact met mensen die hetzelfde doen. Je praat over van alles en helpt elkaar indien no-dig. Zo was een medereiziger mijn computerhulp en een ander leidde me rond op de Amsterdamse effectenbeurs. Maar nu ik niet meer dagelijks reis en deze ‘treinvrienden’ niet meer zie, ga ik niet bellen om te vragen hoe het met hun kinderen is. Zo was de verhouding ook weer niet.” Wat Dresselhuys niet begrijpt: “Je hebt mensen die 25 jaar tegenover elkaar zitten en nooit een woord tegen elkaar zeggen. Dat vind ik een afwijking waarvoor ze opgeno-men zouden moeten worden.”

Haar reiservaringen inspireren Dresselhuys voor haar column Ochtendhumeur, elke vrijdag op Radio 1: “Het geeft me veel voldoening om mijn ergernissen te venti-leren, zoals de behandeling aan het loket, het gedoe met de ov-chipkaart en het haperen van de treinen wanneer er weer eens blaadjes op de rails liggen.”

Omdat Dresselhuys enigszins claustrofobisch is, reist ze altijd eersteklas. Maar dat is geen garantie voor rust en extra comfort: “Je hebt vaak van die jonge, opgewonden managers die nogal luidruchtig bellen. Zit ik in een stiltecoupé, dan gebaar ik wel eens met een vinger voor mijn mond. Je hebt natuurlijk ook reizigers die weigeren op te staan voor ouderen als de trein bomvol is.”

Het komt vaak voor dat Dresselhuys op een van haar vaste routes, die van Hilversum (waar ze woont) naar Zwolle (waar ze lesgeeft), niet altijd een zitplaats vindt. Dan zou ze aan haar medepassagiers willen voorstellen om het leed te delen: na Amersfoort bieden de zitters hun plaats aan hun lotgenoten aan die staan.


Is ze op haar bestemming aangekomen, dan loopt ze verder naar haar afspraak of neemt een taxi, maar niet de eerste de beste. Dresselhuys: “In elke stad waar ik regelmatig kom, ken ik een fatsoenlijke taxichauffeur.” In Amsterdam aan het Centraal Station neemt ze ‘never nooit niet’ een taxi. Dat is volgens haar ‘spelen met je leven’. Maar ook daar heeft ze haar vaste adresjes.

Bouwjaar: 2001

Gewicht: 1030 kg

Motorinhoud: 1298 cc

Vermogen: 86 pk

Topsnelheid: 145 km/u

Acceleratie: 0-100 km/u in 16,1 sec

Gem. verbruik: 7,7 l/100 km

Aanschafprijs: €11.000

Onderwerpen