Ingewikkelde tijdreis
The Debt is het verhaal van drie Israëlische geheim agenten die op pijnlijke wijze met het verleden worden geconfronteerd. Een van de verhaallijnen speelt zich af in 1965 en laat zien hoe het drietal (twee mannen en een vrouw) in Berlijn een aanslag op een voormalige nazi-arts voorbereidt. De andere verhaallijn voltrekt zich in de 21ste eeuw en voert hetzelfde trio ten tonele. Door een klein berichtje in een buitenlandse krant komt de geheime operatie die ze ruim veertig jaar geleden hebben ondernomen opeens in een heel ander daglicht te staan. Na onderling overleg wordt besloten dat er alsnog iets rechtgezet moet worden. De suspense van het verhaal komt voor een aanzienlijk deel voort uit de vraag wat er in 1965 nu eigenlijk precies is voorgevallen, toen de drie agenten langdurig een Berlijns appartement met elkaar deelden, in afwachting van een gunstig tijdstip om toe te slaan. Verder krijgt de kijker dus twee – min of meer separate – thrillers voorgeschoteld waarbij regelmatig heen en weer geschakeld wordt in de tijd.
Er kleven nadelen aan zo’n structuur. Door het aanhoudende gependel tussen heden en verleden krijgt de film een schokkerig ritme en dreigt de kijker zo nu en dan het overzicht kwijt te raken. De makers stonden voor de lastige keuze of ze de personages door één of twee acteurs zouden laten vertolken. In het eerste geval zou een zware wissel worden getrokken op de afdeling grime (die veertig jaar leeftijdsverschil aannemelijk moet zien te maken). In het tweede geval was de casting een bijzonder lastige opgave, aangezien de toeschouwer zal moeten geloven dat acteur A er na veertig jaar uitziet als acteur B.
Regisseur John Madden (Shakespeare in Love) heeft gekozen voor optie twee, en dat is niet helemaal goed uitgepakt. Geen kwaad woord over de individuele acteerprestaties van Jessica Chastain (de rossige vrouwelijke hoofdrolspeelster van The Tree of Life) en Helen Mirren. Het probleem is dat deze twee vrouwen qua uitstraling, motoriek en gezichtsuitdrukking zó weinig met elkaar gemeen hebben dat je jezelf er voortdurend aan moet herinneren dat ze verondersteld worden één personage te zijn. En eigenlijk geldt dat ook voor de andere hoofdrolspelers. Gevolg: het geheel is (iets) minder dan de som der delen. Daarbij moet worden aangetekend dat die ‘delen’ toch heel wat memorabele en spannende momenten bevatten. Huiveringwekkend is bijvoorbeeld de scène waarin de vrouwelijke agente zich door de voormalige nazidokter (die inmiddels een praktijk heeft als gynaecoloog) laat onderzoeken om zodoende meer over hem te weten te komen. De sfeertekening van Berlijn anno 1965 is fraai en roept de koudeoorlogsthrillers van John LeCarré in herinnering.
Hoewel The Debt een remake is van de Israëlische film Ha-Hov (2007), hebben de makers zich niet aan propaganda schuldig gemaakt. Politiek speelt toch al geen voorname rol in het verhaal, het gaat veeleer over thema’s als wroeging, twijfel en boetedoening. John Madden neemt de kijker mee op een ietwat ongemakkelijke tocht over een hobbelige weg. Maar aan het einde van de rit kan worden geconstateerd dat de reis de moeite waard was.
The Debt. Regie: John Madden. Vanaf 29 september in de bioscoop.
Pirates of the Caribbean: On Stranger Tides (1) – Rob Marshall
Gooische Vrouwen (-) – Will Koopman
The King’s Speech (4) – Tom Hooper
Star Wars – The Complete
Saga (5) – George Lucas
Rio (3) – Carlos Saldanha Unknown (-) – Jaume Collet-Serra
World Invasion: Battle Los Angeles (6) – Jonathan Liebesman
Life (10) – David Attenborough
The Mechanic (7) – Simon West
Black Butterflies (2) – Paula van der Oest
Tussen haakjes de klassering van vorige week. Deze toptien is tot stand gekomen op basis van de verkopen bij GfK Dutch Charts.
