24 uur Campert
Precies vijftig jaar geleden schreef Remco Campert (1929) een boek over de liefde. Het leven is vurrukkulluk (1961) gaat over Mees, Boelie en Panda, maar ook over Camperts eigen jonge leven vol ‘seksjuwelen’, vrijheid en Marry-you-Anna. Een leven waarin de zin van het bestaan nog niet vast lag en doen waar je zin in had het belangrijkst was.
Ter gelegenheid van die verjaardag is Het leven is vurrukkulluk verkozen tot Nederland Leest-boek. Tijdens een persevenement van 24 uur, georganiseerd door de club die Nederlanders elk jaar met elkaar wil laten discussiëren over een titel, worden we in aanwezigheid van de grootmeester zelf, zijn lofredenaar Ronald Giphart én Nederland Leest-ambassadeur Philip Freriks ondergedompeld in het leven rond het Amsterdamse Vondelpark, waar het boek zich afspeelt. Op het scharnierpunt tussen de kale jaren vijftig en de wilde jaren zestig rookten de jonge Vijftigers hier hun eerste jointjes en dansten ze met meisjes in de jazzclubs op het Leidseplein (‘de barbaren van het Leidseplein’). Wat is er nog van over?
Het plein is natuurlijk allang niet meer zo hip als het ooit was; café Reijnders staat behalve het voor de gelegenheid ingehuurde jazz-kwintet Blue Rice vol buitenlandse toeristen. Het handjevol aanwezige schrijvers en journalisten is niet zo bohémien, maar drinken kunnen ze nog als de beste. Uiteindelijk blijken de presentaties van onder andere Jan Kuitenbrouwer en Renske de Greef, het diner en de jazz dan ook vooral een goed excuus om veel te drinken. Campert zelf drinkt en rookt dapper mee – “Ik denk dat ik altijd zeventien zal blijven,” zei hij ooit – maar neemt na het voorgerecht de benen.
Van de gemeente mag er niet in het park worden overnacht, dus druuipt iedereen af richting het voor de gelegenheid gereserveerde hotel. Tot enige ergernis van Giphart overigens, die graag nog wat langer met de HP-verslaggeefster had willen kouten. Ook hij heeft, in de voetsporen van Campert, boeken geschreven die veel middelbare scholieren dankbaar op hun lijst zetten – ze gaan immers over seks. En ook hij is gefascineerd door het onderwerp vrije liefde. “Een eeuwenoude worsteling.”
Giphart kent mensen die een werkbare modus hebben gevonden: monogaam voor de buitenwereld en ondertussen doen waar je zin in hebt. Seks vindt hij verder gewoon het leukste onderwerp. Met indringende blik: “Iedereen houdt ervan, toch?”
