De Ring

Nou, ik heb ‘m hoor. En daarvoor hoefde ik alleen maar de verbale hooligan Johan Derksen op de punten van zijn rode schoentjes te trappen. Kennelijk weet de Bromsnor van Voetballand een dermate chaotisch bouwsel van meningen, roddels, beledigingen en primeurtjes met een heel kleine p neer te zetten dat zodra hij je vijand lijkt, hij weer je vriend blijkt. Knap en heel vermakelijk.

Voetbal International won de Televizier-Ring. Het legioen van analfabetische cultuurbarbaren, dat naast het zetten van kruisjes op het totoformulier ook best in staat is een simpel sms’je te produceren, vond het een reusachtige grap om Derksen en zijn kornuiten naar de winst te brengen. Uiteindelijk is VI-op-tv niet meer dan voetbalkantinegelul op niveau.

Derhalve is het negende woord van dit stukje niet verkeerd gekozen. Sinds de keuze van de mooiste televisieprijs in handen is van sms- en belfanatici, is het risico te groot geworden dat het verkeerde programma wint. De Ring dient gewonnen te worden door een populair programma dat excelleert in creativiteit, origineel en geïnspireerd van formule is en een zekere production value heeft. Maar ja, het is gelukt: de voetbalfans hebben dat zichzelf bevlekkende tv-volkje magistraal getackeld. Een dolletje. Maar in de actie is het slachtoffer fataal geblesseerd geraakt.

Bij de Televizier zullen nu werkelijk eens maatregelen genomen moeten worden om de keuze van de winnaars op evenwichtige wijze te bereiken. Desnoods heeft het publiek over de nominaties niks meer te vertellen en wordt de balans opgemaakt aan de hand van een enqute, kijkcijfers en dat sms- en belverkeer.

Cornald Maas was als presentator goed gekozen. Het Televizier-Ringgala is net zo’n idioot spektakel aan het worden als het Eurovisiesongfestival.