Spring naar de content

Geniaal stukje schrijfwerk, Nico!

Uilskuiken van de week: Nico Dijkshoorn

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Redactie

Vet coole actie van de CBNP om Nico Dijkshoorn te vragen voor dat boekenweekdinges. Nico is gewoon een toffe gast die niet zo moeilijk doet. Als je zijn stukkies leest, begrijp je er tenminste wat van.

Nico heeft een website waarop gratis stukkies van hem staan. Eén stukkie heet ‘Nico kijkt porno’ en gaat over seksfilms uit de jaren zeventig. “Alleen maar acteurs met schaamhaar dat subtiel doorloopt in de bakkebaarden, ook bij de vrouwen,” schrijft Nico. “Je weet niet of je twee grazende Shetland pony’s ziet of twee neukende Italianen.”

Verderop heeft-ie het dan over een geluid dat klinkt als ‘een orgel volgegoten met vloeibare schapenreet’. Vloeibare schapenreet, je hoort het meteen helemaal voor je. Geniaal stukje schrijfwerk, Nico!

Het toffe van Nico is dat hij gewoon zichzelf is ge-bleven, ondanks al zijn beroemdheid. Hij ziet er nog steeds uit als een visser die in de regen onder een paraplu aan het kanaal maden aan zijn haakje rijgt. Hij is een ruwe gast, maar wel een met een gouden hartje op de juiste plaats.

Een ander stukkie op Nico’s site gaat over een vriend van hem. Reet heet die vriend! Een andere vriend heet Kutjebef, maar die is uit weer een ander stukkie.

Het stukkie met Reet gaat over een hardrockoptreden waar Reet met Nico naartoe mag. Vantevoren is Reet heel nerveus. “Alsof je die jongen een duracel in zijn anus duwde als hij op stap ging,” schrijft Nico.

Speciaal voor het hardrockoptreden heeft Reet een soort gewei op zijn hoofd gezet, en daarmee stoot hij dus de hele tijd dingen om. Ik zal maar niet verklappen wat er gebeurt als ze ook nog eens bij de chinees gaan eten.

Maar Nico is zo veel meer dan humor alleen, anders had de CNPB hem echt niet uitgekozen. Hij is bijvoorbeeld ook een heel gevoelige dichter. Soms lees je in zo’n stukkie dingen waar je helemaal stil van valt, zoals: “Trappen zijn gemaakt om te bestijgen.” Of: “Als dode mensen lachend op een foto staan, vind je het erger dat ze dood zijn.”


Ik weet het niet helemaal zeker, maar in zijn stukkies haalt Nico volgens mij ‘hen’ en ‘hun’ en ‘die’ en ‘dat’ en ‘de’ en ‘het’ expres door elkaar. Ik denk omdat hij weet dat heel veel gewone mensen dat fouten ook maken.

Voordat hij beroemd werd, heeft Nico in een bibliotheek gewerkt. Je merkt aan alles dat hij daar veel boeken heeft gelezen, bijvoorbeeld van Harry Mulisch. Maar gelukkig is Nico gewoon de zoon van een automonteur gebleven, die grillworst op zijn boterhammen doet. Die het liefst schrijft over schijten en kakken.

Wat ik wel echt jammer vind, is dat hij Robert Jensen niet goed vindt. Ik dacht dat Nico en hij beste vrienden waren. Maar Nico heeft dus keihard afgerekend met Jensen. Want hij schreef dat Jensen ‘qua niveau op het niveau van een ingehuurde partyclown’ zit.

Sowieso kan Nico gemeen zijn tegen anderen. De schrijver Robert Vuijsje noemde hij ‘de bekende negerinnenschrijver’. En Ivo Niehe heeft hij ook een keer genadeloos aangepakt. Hij deed toen of hij zelf Ivo Niehe was, voor de grap dan. Dat was in De Wereld Draait Door, dat tv-programma waar hij tijdens de show echte gedichten maakt en voorleest.

Ik denk dan ook dat heel veel mensen waar Nico ruzie mee heeft liggen te beven in hun bedje nu Nico dat Boekenweekdinges mag schrijven. Gelukkig voor hun of hen moet het over vriendschap gaan. Persoonlijk hoop ik dat er ook beffen in voorkomt (ook een vorm van vriendschap), want in schrijven over beffen is hij als de beste. Nogmaals hulde, CNBP!