Seksevangelisten
Ik was eens verliefd op een Chippendale. Kevin Cornell had helblond haar tot op zijn kont, een lichaam als dat van de David van Michelangelo (als David tenminste zes uur per dag in de sportschool zou hebben gehangen en weleens van steroïden had gesnoept), de moves van Fred Astaire, de gelaatstrekken van mijn favoriete Ken-pop van vroeger en ijsblauwe ogen die recht naar binnen keken, precies naar de plek waar al je vrouwenverlangens opgeslagen zijn.
Mijn crush werd, op z’n zachtst gezegd, niet goed ontvangen in mijn wereldje. “Hè, gatsie!” “Die spíeren!” “Dat háár!” “Dit meen je toch niet!” riepen mijn hoogopgeleide yuppenvriendinnen. Ik begreep het wel, want ik had precies dezelfde vooroordelen gekend. Tot ik de bekendste mannelijke strippers ter wereld interviewde.
Kevin kwam van een trailer park en had als bouwvakker gewerkt tot zijn moeder hem had opgegeven voor een Chippendale-auditie. Hij en zijn collega’s, ook grootgebracht in Amerikaanse hillbilly-gehuchten, toonden een verrassende wijsheid over wat vrouwen willen. Deels door ervaring, deels door de onderzoeken die ze sinds hun lancering, 32 jaar geleden, houden onder hun gigantische schare vrouwelijke fans.
“Je kan superknap zijn, maar als je mentaliteit niet goed is, ben je gewoon niet aantrekkelijk. Je moet ook lief zijn, een gentleman. Alle goede strippers weten dat. Het is onze taak alle vrouwen, jong en oud, dik en dun, mooi en lelijk, het gevoel te geven dat ze begeerd, uitgedaagd en beschermd worden. Maar net zo belangrijk is dat ook zíj mogen begeren en lol mogen beleven aan de man als lustobject.” Een strippende man is de vleesgeworden manifestatie van dit alles: hij is sexy, stoer en sterk maar ook kwetsbaar. Ondergeschikt, maar tevens superieur in zijn naaktheid. De optimale ontmoeting tussen kracht en zacht. Met het langzame afpellen van het uniform als ultieme metafoor.
Mijn liefde voor Kevin was na een paar dates alweer vervlogen. Maar als ze in Nederland optreden, zoals vorige week in Rotterdam, zit ik op de voorste rij. De Chippendales – die overigens erg in de Here zijn: in hun tourbus gaat de bijbel rond – zijn evangelisten die de seksualiteit van de vrouw prediken. Vrouwen wier lustbesef en seksueel bewustzijn vaak tijdens hun optreden voor het eerst ontwaakt. Vooral bejaarde dames zijn er happig op om nog op de valreep een dergelijke tinteling in het kruis te ervaren. Kranten berichtten onlangs over de Engelse Clare Ormiston, die voor haar honderdste verjaardag een taart en een optreden van een strijkkwartetje kreeg aangeboden. Ze reageerde teleurgesteld: “Doe mij liever een stripper.”
De eerste die in Rotterdam voor de deur stond van het theater waar de mannen zouden optreden, was een omaatje van negentig. Nadat ze een kaartje had bemachtigd, zwaaide ze triomfantelijk met haar wandelstok. “Kontjes… ooh, eindelijk lekkere kontjes.”
