Een liberale ijstijd
Na de gereformeerden, de katholieken en de socialisten hebben nu ook de liberalen hun geschiedenis vastgelegd, in Het Liberalenboek. Staat Nederland met Mark Rutte aan het begin van een lang liberaal tijdperk?
Waar van de drie grote, gevestigde partijen het CDA en de PvdA zo ongeveer in een existentiële crisis verkeren, daar snorren de liberalen van de VVD van pure tevredenheid. Drie jaar geleden nog maar leek Mark Rutte politiek gezien klinisch dood, nu zit hij dik een jaar in het Torentje en blijft zijn partij in de opiniepeilingen onafgebroken de grootste. In de Tweede Kamerfractie leunen ze dan ook heerlijk achterover, en in het land durven de mensen op feestjes weer te zeggen dat ze van de VVD zijn. In zo’n aanstekelijke, euforische sfeer kan het gebeuren dat er ook een boek verschijnt over de geschiedenis van het liberalisme in Nederland: Het Liberalenboek, dat is samengesteld door de historici Fleur de Beaufort en Patrick van Schie, beiden verbonden aan de denktank de Teldersstichting.
Het is een omvangrijk werk geworden, waarin geen van de grote bekende namen die ooit iets met het liberalisme te maken hebben gehad is vergeten. Van Hans van Mierlo – wiens partij zich pas in 1998 (sociaal-)liberaal ging noemen – tot Pim Fortuyn, Ayaan Hirsi Ali, Rita Verdonk en Geert Wilders – die in 2004, na onder meer een roemrucht interview in HP/De Tijd (‘Ik lust de hoofddoekjes rauw’) uit de VVD werd gezet – ze komen allemaal aan bod.
Lees verder in de HP/De Tijd van deze week.
