Rood licht
Ik heb als studente overwogen bij een Bruneise harem te gaan. Waar je overstelpt wordt met Tiffany-diamanten en olieaandelen. En waar je met zovelen bent dat tegen de tijd dat de sultan een keer bij jou aankomt, je een klein fortuin hebt vergaard en je je biezen kunt pakken. Zo glamourous werd het destijds althans beschreven in vrouwenbladen, net als de vrolijke avonturen van studentes die een vermogen bijverdienden als chique callgirl van aantrekkelijke, aardige, galante zakenmannen. Er werd geflirt met hoererij, met de romantiek van Vivian in Pretty Woman, van Holly Golightly in Breakfast at Tiffany’s.
Het afgelopen decennium zijn er legio autobiografische werkjes uitgekomen van haremmeisjes (ik blij dat ik het op het dragen van een harembroek hield) en boeken als Hoer van Isabelle Fortier. Door die rauwe verslagen van wat een chique escort daadwerkelijk doormaakt, is het glansrandje verdwenen. Fortier pleegde zelfmoord in 2009.
Het laagje romantiek dat blijkbaar zo gemakkelijk op iets mensonterends als prostitutie wordt geplakt zit ons in de weg. De barre werkelijkheid is dat tachtig procent van de prostituees een eigenwaarde-ondermijnend verleden heeft van incest, misbruik of verkrachting. Dat vijftig tot tachtig procent gedwongen op de Wallen zit. Slavin is. Niet zelden minderjarig. Tientallen keren per dag wordt verkracht. Maar vergoelijkend wordt nog steeds gesproken over ‘het oudste beroep van de wereld’. En wordt met droge ogen beweerd dat prostitutie seksueel geweld helpt voorkomen. Zolang het onze zus of dochter maar niet is. Onder het mom van ‘kijk ons eens lekker liberaal zijn’ wordt door bestuurders weggekeken en blijven wij als land een van de grootse pr-bedrijven voor vrouwenmisbruik ter wereld.
De media spreken zich nu harder uit tegen hoerenlopers. Het CDA stelt terecht dat gemeentewebsites geen reclame moeten maken voor de Wallen, maar de misstanden moeten signaleren. En hulde voor Lodewijk Asscher, die een kruistocht is begonnen voor een nuchterder kijk op wat prostitutie daadwerkelijk is: abnormaal, en die invoering van het Zweedse model, waarbij hoerenlopers strafbaar zijn, propageert. Ik hoop op een verbod.
Onder de hoogopgeleide mannen die ik ken, wordt hoerenlopen doorgaans doodnormaal gevonden. Dat begint al in de studententijd: hoerenbezoek is bij het corps net zo gewoon als een jasje en een dasje. Een prostituee is een consumptieartikel. “Het is een lekker idee dat als ik zin heb, ik altijd kan.” Ik kan er maar niet bij. Geen grotere afknapper voor een vrouw dan een man die naar de hoeren is geweest. Het licht staat op rood op de Wallen. Opheffing van het bordeelverbod heeft de uitbuiting niet verminderd. Asscher sprak zich onlangs uit tegen de komst van de dierenpolitie terwijl mensenhandel hoogtij viert. Als we hoerenlopers nou voortaan honden noemen, dan kunnen we die 53 animal cops in Amsterdam nog ergens voor gebruiken.
